Heimilisvinurinn - 01.07.1905, Qupperneq 26

26
indversku heimsspekinnar og verði ekki hugfangnar
af tölum lærðra manna vorra, heldur opni glugg-
ana á fornindversku fræðikerfa höllunum og líti
niður í myrkra bólin, þá geta þær sjeð áhrif heim-
spekinnar, sem þeir dást mest að. — Betur að vin-
ir vorir vestan hafs kæmu til Indlands og heim-
sæktu helgar borgir vorar, t. d. Puri, Benares,
Allahabað eða Brindaban, þar sem eru höfuðstöðv-
ar Hindúa-kenninganna og þeim trúlega fylgt. Par
er aragrúi af prestum og fræðimönnum, sem því
miður eru leiðtogar og drottnar þjóðarinnar. Mjer
er fullkunnugt um, hvernig þeir fótumtroða fáfróða
og umkomulitla. Það eru þeir, sem hafa svipt
ekkjui nar mannrjettindum. Sendisveinar þeirra tæla
nieð sjer ungar ekkjur í hundiaða og þúsunda tali
til musteranna „helgu“, þar sem þær missa bæði
eignir og sæmd. Þeir setja ungar og munaðarlaus-
ar ekkjur í „klaustrin" (mathas), selja þær svo eða
leigja siðspilltuin mönnum, þangað til þeim er svo
hnignað að enginn gróðavegur er að sjá fyrir þeim,
— þá reka þeir þessar vesölu ambáttir úr híbýlum
sinum, og verða þær þá að fara á vergang, þola
fyrirlitningu, lifa í siðspillingu og deyja ver en hund-
ar. — Hinir svo nefndu „helgu staðir“, sem rjett-
ara væri að kalla jarðnesk helvíti, hafa á þennan
hátt orðið grafir óteljandi ekkna og munaðarl6ys-
ingja!
Á ári hverju verða þúsundir ekkna og saklausra
barna að J>ola ægilegar hörmungar og dauða, en