Heimilisvinurinn - 01.07.1905, Blaðsíða 28

28
er brátt náð í fjármuni þeirra og sæmd. Ef þess-
ir vesalingar skorast undan opinberu lauslæti, er
þeim sagt að það sje Krishna þóknanlegt og alveg
syndlaust í musterum hans,1) og kemur það vel heim
við lundarfarið, sem hann á að hafa haft.
IV. Kraptarnir þroskast. Staríið eykst.
Ramabai hafði búizt við því í öndverðu að
hún þyrfti ekki peningastyrk frá Ameríku nema
fyrstu 10 árin, þá mundu Hindúar sjálfir fara að
gefa með þeim, sem færu í skólann.
En árin liðu og ekkert útlit var að þær vonir
mundu rætast. Heiðnir meim höfðu sett skóla á
stofn í Poona, sem skyldi keppa við Saðan, en hann
lognaðist út af eptir fá ár. Þeim datt ekki í hug
að styrkja Saðan, þar sem kristindómurinn kom
ávallt betur í Ijós. — Ramabai bað Drottin daglega
að sýna sér, hvað gjöra skyldi til að tryggja fram-
tið skólans, og varð hún þá smámsaman sannfærð
um, að hún ætti að kaupa óræktað land og láta
í) Sumir vantrúarpostular Vesturlanda hafa verið að
reyna að telja fáfróðu fólki trú um, að sögurnar um Krist
og Krishna, sem á að vera ein opinberunarmynd Buddha, og
þá sjerstaklega kraptaverkasögurnar, sjeu svo likar að þær
sjeu „vafalaust11 af sömu rót. — En ekki er það annað
en iáfræði, hlutdrægni eða blindni, sem veldur slíkum stað-
hæfingum. — Eitt „kraptaverk" Krishna á t. d. að hafa
verið það, að hann svaf hjá fjölda kvenna jafnsnemma! 1
Það gengur guðlasti næst að jafna slíkum óþverrasögum
saman við guðspjöll vor,