Heimilisvinurinn - 01.01.1910, Qupperneq 8

s
HErMTLTSVINCTtljrjr.
með eins margar myndir af Heimii'i, eins og ]>eir era
margir. Meii-i Hlutinn myndi lífeiega kjósa sér )>æg-
indi, auðæfi og fegurð, og oss dettur elilii í hug að
gera lítið úr slíku, en í>að I>arf að vera valcandi fskiln-
i'ngi hvers einasta manns, að alt }>etta getur verið á
einu heimili, og ]>að samt verið liamingjusttautt og
sannkallað heimilisleysil.
Hvort sem vér látunr vorf hugsjonalfeímiIT' vera
auðugt eða fátœkt, þá eru }>a<5 vissir drættir, sem verðá
að einkenna }>að. Dýrkuu guðs og sannleikans set- ég
fram sem hið fyrsta skilyrði fyrir réttu, hreinu og
sönnu heimiHsHfi. Trúiu á: guð er }>að afl, sem gerir
mennina að möntrum, hugsandi, starfándi afTið, sem
hindhr mennina saman og kennir þeim, aö líta hvor á.
annan eins og bræöur, sem eigi að vinna í einingn
hver að annars velferð. Vér skulum minnast aftur
málverksins, sem lýst var fyrir yður. Þetta málverk
var aðaí meistaraverk liöfuud'arins. Húgsunin f ]>ví er
mjög efnföld og frágangurinn að sama skapi'. Bóndinn
og konan hafa verið að taka upp kartöflur úr ofurlitl-
um umgirtum bletti, ægrassléttu einni, sem er eins
skjólláns og nokkur Manitoba slétta getur verið-. Það
er komið að sólarlagi. Ivitla ldnkkan í }>orpinu, skamt
frá, kallar )>au til bæna, samstundis hætta }>au vinnu
og vér sjáum þau biðjandi- Almennir málarar mundtt
hafa Iátið }>au fara til næstu- kiriiju, og sýnt oss þau
þar krjúpa við altari. Errþessi mikli, göfugi ogsanní
Kstamaður sýnir oss, — sem vér og álítum rétt — að
guðs dýrkunin og tilbeiðslan er ekki takmörkuð við
-iúiði- Trúmaðm-iun göfgai- og biður guð,. hvat seux