Heimilisvinurinn - 01.01.1910, Síða 21

ATHTTGASEMD.
21
ATHUGASEMD,
Ölhim þelm, að minsta kosti, er þekkja f jóSsög-
rma, er lögð er til grundyaliar fy>rir kvæöi ]nu, er
‘Heimíllsvmurinnl gæöir að þessu sinm lesendnm sín-
nm á, hiýtur .að vera lcræðið 1 j ó s t -og a u ð s k i 1 i ð..
Einnig Irljóta aillir jþeit, er .gefa slíku ndkkum -gaum,
■nð •dáðst að hinni meistamlegji meðferð á ýrlds-
<efnánu_
En — mörgurn öðrum mundi standa nær, en 8t.
Ít, St. að Iwrma sér yfir því, að ]>að séu a-ÍS eins ■'skelj-
-.ar og hörpudiskar1, er hann komi með ‘úr'kafinu'1.
Um liann mcetti, með meira r-étti, við hafa
þessi orð, -er Grínmr Tiiomsen sagði um aunan íslensk-
an speking, er hann ■mintist látins:
‘■‘I djúpi aaicláns 'kæmi að kafa,
kom með p e r 1 u r ]>rátt að iandi‘'í.
Stephan hirðir ekki ‘skaruh Barnagullin, sem iunm
“skilar1, lfta öðrtrprsi út,
‘Kvæðið er glæ-nýtt'1 ægir liöf, í bréíi til ritstj,
þessa ítímarits, og er það óræk sönnun þess, að ekkí
bryddir á afturför hjá þessum vðlundi á Ijóðagerð enn,
j’rátt fyrir ýms aðkíM og aÖscSJni EllL