Muninn - 01.12.1964, Qupperneq 37

Natríum alúmínatið leysist upp, og natrí-
umferrítið hydrólíserast.
Na [AlOo] + 2HoO Na [AlfOH)4]
Na [FeOo] + 2HoO NaOH + Fe(OH)3
FefOH)3 er síað frá um leið og áðurenfnd
efni. Til að fella út alúmínhydroxíðið verð-
ur að kljúfa alúmínatkomplexinn, og er
það gert með því að leiða koldíoxíð niður
í upplausnina. Þá gengur NaOH í samband
við koldíoxðið (COo), og alúmínhydroxíð-
ið fellur út.
Na [AlfOH)4] 4; Al(OH)3 + NaOH
Þar sem koldíoxíðið sameinast lútnum
(NaOH), gengur jafnvægið til hægri. Nið-
urstaðan verður:
2Na [Al(OH)4] + COo^ 2AlfOH),
+ Na2C03 + H20
Hið útfallna alúmínhydroxíð er síað frá og
að lokum hitað í ofni.
2A1(0H)3_^A1o03 + 3H2Of
Sódinn er þurrkaður og notaður aftur.
Ur oxíðinu er svo alúmínið unnið við
rafgreiningu. — Það er rétt að skjóta því
hér inn, að það er aðeins rafgreiningin, sem
framkvæmd yrði hér á landi. — Rafgrein-
ingin er gerð á blöndu af alúmínoxíði og
krýólíti (Na3AlFo). Bræðslumark þessarar
blöndu er 900°—950° C., en fyrir hreint
alúmínoxíð um 2000° C. Alúmínoxíðið
klofnar við rafgreininguna eftir formúiun-
um:
AloOo 4: 2A1+++ + 3 o++
Katóða: 2A1+++ + 6e+ 2A1
Anóða: 3 O++ 3 O + 6e+
Krýólítið tekur ekki beinan þátt í efna-
breytingunum, en verður þó að endurnýj-
ast. Rafgreiningin fer fram í keri, sem er
fóðrað með koltjörulagi, sem er jafnframt
katóða. Anóðan er grafítstengur, sem eyðast
smám saman. Þar sem alúmín hcfur eðlis-
þyngd 2.34 g/cm3 við 950° C., en ralgrein-
ingarvökvinn eðlisþyngd 2.15 g/cm3, sezt
alúmínið á botn kersins og er tappað af
eftir ákveðinn tíma. — Alúmín unnið á
þennan hátt er urn 99.95% hreint.
R. S.
Aðalheimildarrit:
Kunich, Urban o. fl.: Chemie. Berlín 1962.
Latína 4. sb
Eyjólfur: Hvaða casus er oculum, As-
björn?
Ásbjörn: Ha, hvað segirðu?
Eyjólfur: Accusativus. — Alveg rétt.
Bárður Halldórsson í kappræðum: Ég
hef lesið öll heimspekirit síðan Platon leið.
MUNINN 65