Muninn - 01.05.1971, Blaðsíða 5
Sem dæmi um glæpi,samsvarandi
þeim,er samtök þessi vilja,að morð
ingjarnir hljóti dóm fyrir,má nefn
a eftirfarandi dæmi úr bók bandarí
ska lögfræðingsins Kark Lanes, "Vi
ðtöl við Bandaríkjamenn."
Ridhard Dow frá Idaho.
Spurning: Hafið þér tekið þátt í h
ernaðaraðgerðum,þar sem saklaust f
ólk var drepið?
Dow: Það var þorp norðan við okkur.
Við fengum þær fregnir að Vietkong
hermenn héldu sig á því svæði,og v
ið vorum sendir til þess að ganga
úr skugga um það.Við fórum þangað
og spurðum þorpshöfðingjann. Hann
hafði samúð með Vietkong og skipað
i oklrur að yfirgefa þorpið.Við fór
um,en komun aftur með aukinn liðss
tyrk og jöfnuðum þorpið við jörðu.
Sp.:Hvernig?
Dow:Með skriðdrekasveitum,napalmi.
Stórárás á eitt lítið þorp.
Sp.:Hvað bjuggu margir þarna fyrir
árásina?
Dow: Um 400
Sp.: Hve margir lifðu hana af?
Dow: Einn.
Sp.: Hverjir voru drepnir?
Dow: Allir.Konur,börn,húsdýr,allt.
Sp.: Var þetta óvenjulegt?
Dow: Nei.Við höfum áður tekið þáft
í svipuðum aðgerðum.Þá var okkur s
kipað að brenna allt í rúst,en ekk
i að drepa allt.Og það má'finna ön
nur tilfelli,þar sem við höfum dre
pið fólk.
Sp.: Hvað hét þetta þorp?
Dow: Bau Tri.
Sp.: Hafið þér fengið heiðursmerki
eða orður fyrir frammistöðu yðar í
Víetnam?
Dow: Bronsstjörnuna,heiðursmerki h
ersins.Medalxu fyrir dirfsku frá
vietnömsku ríkisstjórninni og flei
ri orður og viðurkenningarverðlaun
hef ég hlotið.
Chuck Onan frá Nebraska.
Sp.: Hvað hafið þið lært til pynti
ngar á kvenföngum?
Onan: Við áttum að klæða þær úr,
glenna sundur fætur þeirra og stin
ga oddhvössum stöngum og byssustyn
gum upp í leggöngin.Okkur var líka
sagt,að við skyldum nauðga stúlkun
um að eigin vild.
Sp.: Og hvað lærðuð þið fleira?
Onan: Okkur var sýnt,hvernig á að
opna^fosfórspren^jur og síðan hver
nig átti að strá fosfór á viðkvæmu
stu staði líkamans.
Sp.: Hvað líkamshlutar voru slrsta
klega nefndir?
Onan: Augun og einnig kynfærin.
En hverjir eru þessir menn?
Allt,sem þeir gera.er að framkvæma
skipanir,og eru þeir þá nokkuð ann
að en handbendi herforingja,og eru
herforingjarnir nokkuð annað en ha
ndbendi bandarísku ráðaklíkunnar?
Hver6v/e»3ncL loe/in KernaðcuaKlutuirx,
Ban ci ari U. «r a r\ w
Svo var kveðið á um í Genfars
áttmálanum 1954 um Indó-iíína,að ko
sningar ættu að fara fram í Víetna
m öllu í júlí 1956. Eftir skipun f
rá Washington neitaði leppstjórn B
andaríkjanna í Saigon (Diem stjórn
in) að taka þátt í kosningunum, en
lýsti yfir stofnun ''LýðveldisÍHS
Víetnam'' 2.júlí eða átján dögum á
ður en kosningar skyldu haldnar sa
mkvæmt Genfarsáttmálanum. Ástæðuna
fyrir þessu má m.a. finna í þessum
ummælum Eisenhowers þáverandi fors
eta U.S.A: ''Eg hef aldrei rekist
á nokkurn mann kunnugan vandamálum
Indó-Kína, sem ekki hefur hallast
að þeirri skoðun, að ÖOfo þjóðarinn
ar kynnu að hafa kosið Ho Chi Kinh
ef kosningar hefðu farið fram þega
r barist var.'' En eins og allir v
ita var Ho Chi Minh mikill sósíali
sti og þjóðernissinni og með tilko
mu hans sem forseta Vietmam hefði
yfirráðum Bandaríkjamarina yfir auð
lindum landsins verið lokið,og ekk
ert trúle^ra en fleiri þjóðarleiðt
ogar í Asiu,Afríku og Suður Amerík
u hefðu fetað í fótspor hans. Hér
var því bandaríski imperíalisminn
í stórkostlegri hættu, því ef Band
aríkin hefðu misst íhlutanarmátt s
inn í ’iþriðjaheiminum hefðu þau ja
fnframt misst stjórn sína á auð
lindum þessara ríkja.
1 fyrstu fólgst stuðningur Ba
ndaríkjanna við Diemstjórnina einv
örðungu í framlagi hergagna og her
naðarráðunautf., en eftir því sem Þ
jóðfrelsishreyfingu Víetnam óx ásm
egin og Saigon stjórnin fór hallok
a að sama skapi sá Bandaríska stjó
rnin að við svo búið rnátti ekki st
anda og sendi herlið leppum sínum
til stuðnings. Eftir því sem stríð
ið hefur dregist á langinn hefur al
menningi^í Bandaríkjunum og víðar
orðið ljós óréttmæti innrásar USA
og sá hrottaskapur,sem þar er hafð
ur í frammi. Letta hefur leitt til
aukinnar opinberrar óánægju, (eins
og lýst er í byrjun greinarinnar).
þannig að Nixon (og auðhringarnir)
hafa ákveðið að varpa daglegum rek
stri styrjaldarinnar og þar með ma
nnfalli sem mest yfir a leppa sína
(Víetnamseríng stríðsins). En siðf
erðisstyrkur leppanna virðist ekki
nándarnærri eins mikill og Ljóðfre
lsisfylkingarinnar, þannig að brot
tflutngur bandarísks herliðs frá V
íetnam verður Nixon erfiður ef ekk
i á að koma til hernaðarlegur ósig
ur Saigon klíkunnar, og þar með Ba
ndarísku stjórnarinnar.