Dýravinurinn - 01.01.1885, Page 42

36
Þessi fugl syngur aldrei framar.
inu sinni sat búandi maður út í garði sínum með
öllu fólkinu; sá liann þá ljómandi fallegan fugl, sem
sat á trjágrein þar nærri. Sonur bans sex ára gam-
all starði á fuglinn með mesta atliygli. Bóndi hjelt
að syni lians myndi þykja gaman að sjá hann nær,
greip byssu sína í hugsunarleysi og skaut fugl-
inn. Síðan kallaði hann á drenginn til þess að
hann skyldi sjá, hversu fjaðrirnar á fuglinum voru
fallegar.
En drengurinn fór að gráta, þegar hann sá
fuglinn dauðan og sagði: „Faðir minn, þessi fugl syngur aldrei framar!“ „það
skal eigi verða næsta daginn, að jeg skjóti f'ugl aptur!“ sagði bóndi nokkru sinni
við einn af vinum sínum.
1