Dýravinurinn - 01.01.1885, Blaðsíða 54

Dýravinurinn - 01.01.1885, Blaðsíða 54
Hundar safna gjöfum. nskir hundar tveir, Help og Jack, sem myndir eru aí hjer í bókinni, hafa veriö haföir til að safna gjöfum handa hágstöddum, og hafa ]»eir reynzt ágætir til þessa; sjest bezt af því, sem uú verður sagt, hversu vitrir þeir eru. 1) Help (hjálp) er skotskur fjárliumlur af bezta kyni. Eigandi hans gaf han-n járnbrautaríj elagi í Lúndúnum, til þess að hjálpa því til að safna peninga- ;gjöfum, er áttu einkum að vera handa börnum, sem hefðu misst föður sinn af slisum við járnbrautarferðir. Hundur- inn hefur reynzt betur, en nokkur hefur gjört sjervonir um, og safnar hann saman á ári hverju hjer um bil 100 Lst. (1800 kr.) í pyngju, sem hann ber í hálsbandi, og standa þessi orð á henni: „Jeg heiti Help og er ferðahundur fyrir umkomulaus börn járnbrautarþjóna, sem farast við járnbrautastörf sín. Ritstofa mín er nr. 306 i City Road, London, og er þar fegins hendi tekið á móti styrk. Á seinustu árum hefur Help komið í fiestar hinar stærri borgir á Eng- landi og í Wales, og tvisvar hefur hann farið yfir sundið milli Frakklands og Englands yfir til Dieppe. Maður, sem heitir Harford, liefur sjerstaklega umsjón með hundinum, en liann fer þó með ýmsum liingað og þangað; menn hafa kennt honum, að fara til svo margra ferðamanna, sem auðið er, þegar hann er á ferðum sínum, til þess að leita hjálpar hjá 'þeim og fá þá til að leggja fje í pyngjuna. Og er hundurinn mjög ötull i þessu; liann veit, að þetta er skyldahans, og sýn- ist hafa gott vit á, hvernig tilganginum verði bezt náð. Ef hundurinn væri ljettúðugur og kvikull, þá gæti hann eigi staðið í stöðu sinni, en liann er eins reglusamur og járnbrautarþjónarnir sjálfir. Hann veit, hver tími er hentugastur til að leita styrks, ýmist þegar vagnlestin stöðvast eða meðan lnin er á hraðri ferð. Ef fólk vill eigi láta neitt af hendi rakna, snýr hann sjer frá því skyndilega, en ef einhver lætur eina krónu í pyngjuna, skín út úr honum gleðin. Hann safnar fjenu með trú og dyggð, og lætur aldrei þá freistingu sigra sig, að kaupa sjer
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Dýravinurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dýravinurinn
https://timarit.is/publication/430

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.