Heimilisblaðið - 01.01.1945, Blaðsíða 5

HEIMILISBLAÐIÐ
5
er getið, og þröngan,
dimman og óþægileg-
an svefnstað, minnsta
og óþægilegasta skotið
í öllu skipinu, þar sem
einnig var geymd
málning, gljákvoða,
tjara og saltfiskur.
Menn verða að vera
gæddir miklu umburð-
arlyndi, ef þeir eiga að
geta sætt sig við þetta
hlutskipti. Og þeim
eiginleika eru dansk-
ir sjómenn gæddir í
ákaflega ríkum mæli.
Ég fékk mörg tækifæri
til að ganga úr skugga
um það, ekki aðeins á
þessari siglingu, lield-
ur einnig undir öðrum
kringumstæðum.------Eftir þennan útúrdúr
er tími til kominn, að ég snúi mér að frá-
sögn minni. Til allrar óhamingju lauk hin-
um hagstæða byr, er hafði flutt okkur með
svo skjótum hætti undir strendur íslands, á
sjöunda degi. Eftir það hrepptum við mót-
hyr og urðum að slaga í nokkra sólarliringa,
en sjór gekk yfir þilfarið. Við gerðum tvær
tilraunir til að koma ferðafélaga okkar, herra
Brúge, í 3and í Vestmannaeyjum, en það
reyndist ekki gerlegt. Loks að kvöldi ellefta
dagsins náðum við inn til Hafnarfjarðar,
ágætrar liafnar, tvær mílur (þýzkar) frá
Reykjavík, höfuðstað Islands.
KOMAN TIL HAFNARFJARÐAR OG
PÖRIN TIL REYKJAVlKUR.
Ég steig á land í Hafnarfirði að morgni hins
15. maí. Loks hafði ég íslenzka jörð undir
fótum. Þó var ég ringluð eftir langvarandi
sjóveiki og velting skipsins. Allt dansaði fyr-
ir augunum á mér, og ég reikaði í hverju
spori. En ég gat samt ekki setið um kyrrt
1 húsi herra Knudtzons, þar sem mér hafði
verið boðið að dveljast, er ég kæmi á land.
Ég fór því þegar út til þess að sjá og kynna
tnér allt þarna í þorpinu, sem reyndist að-
eins vera þrjú íbúðarliús úr timbri, fáein
vöruhús úr sama byggingarefni og nokkrir
kofar, þar sem alþýðufólkið bjó.
Timburbúsin, þar 6em kaupmennirnir og
verzlunarstjórar þeirra bjuggu, eru einlyft
með fimm eða sex gluggum á framhlið. Lág-
ur rimlastigi liggur upp að dyrum á bygg-
ingum þessum miðjum, og innan við þær
tekur við gangur með dyr til beggja handa
inn í aðliggjandi lierbergi. Eldhúsið er baka
til og liúsagarður fyrir utan. 1 slíkum húsum
eru fjögur eða finim lierbergi á gólfhæð og
fáein smáherbergi undir súð.
Húsbúnaðurinn er algerlega að hætti Norð-
urálfubúa. Húsgögnin, sem að miklu leyti eru
úr rauðaviði, en aðflutt frá Kaupmannahöfn,
og hið sama er að segja urn speglana og
steypujárnsofnana. Falleg smáteppi eru fram-
an við legubekkina, snotur gluggatjöld fyrir
gluggunum, livítþvegin þilin, prýdd enskum
koparstungum, silfurbúnaður og krystall á
kistum og borðum í hornunum. Inni er ihn-
ur af rósum, rosedum og nellíkum, og eitt
píanó sá ég meira að segja þarna. Hver mað-
ur, sem komið liefði inn í slíkt liús, án þess
að vita sig eiga Islandsferð að baki, liefði
áreiðanlega lialdið, að liann væri staddur í
einliverri borg á meginlandi Norðurálfu, en
alls ekki í þessu fjarlæga, fátæka og brjóstr-
uga landi, eynni Islandi. Mér virtist fólk af
mismunandi stéttum í Reykjavík og öðrum