Heimilisblaðið - 01.05.1957, Page 11

li,
Sgjandi borg. Fáum mánuðum seinna var
°nurn sagt upp. ,,Það þarf sérstaka hæfi-
leik,
ka til að vera þjónn, þú ert gjörsneyddur
eim> sagði yfirmaður hans.
Kltz fékk sér aðra stöðu sem þjónn, og
Var rekinn aftur. Hann fór til Parísar, þar
err> hann fékk enn tvær stöður, sem hann
*Ssti- Loksins þegar hann fékk fimmtu
oðuna, virtist hann vera kominn á réttan
> 0 i það var á litlu veitingahúsi, nálægt
adeleine, þar byrjaði hann sem sendi-
lnn> síðar þjónn og loks eftirlitsmaður.
^ann var aðeins 19 ára, þegar yfirmaður
ans bauð honum að ger&st meðeigandi. Sér-
se- annar ungur maður hefði litið á þetta
i sitt gullna tækifæri. En nú vissi Ritz,
v ,a ^ann vildi: að reisa gistihús og sjá um
6glur fyrir hina stóru.
„ , .v° Lann tók saman pjönkur sínar og
niður götuna að tignasta veitingahús-
a+U’ ^°isin, þar sem hann fékk vinnu sem
a Sh°ðar^-Ónn- Aftur þurfti hann að byrja
Uninni- Hann notaði augun vel og
^Vernig átti að hluta í sundur önd,
steik, dekra við burgeisa og fram-
Ur a matinn, þannig að hann yrði girnileg-
llr >>þeir fínu“ snæddu á Voisin, Alex-
cbuT Dumas, yngri, Sarah Bernhardt, Rot-
Udarnir.
^ann^' yllr®al Hitz París, í þrjú ár vann
a frægustu strand- og fjallahótelum í
p0j,j.a an<3i og Sviss. Loks datt hann í lukku-
Htn b
Kulrr, ' leytl ralt kann veitingahúsið Rigi-
aíl 1 Olpunum, sem var frægt fyrir góð-
sPraViat °g taSurt umhverfi. Dag nokkum
^itað ’aai^stöðvarkerfið í húsinu, og auð-
að 4q VUdl svo til, að um leið komu boð um,
vellauðugir Ameríkumenn væru á leið-
inni og ætluðu að snæða morgunverð í veit-
ingahúsinu.
Hitastigið í borðsalnum var við frostmark.
Hvað átti nú Ritz að taka til bragðs? Hann
flýtti sér í frakkann og gaf skipun um, að
leggja skyldi á borð í borðsalnum. Þar voru
þunglamaleg, rauð gluggatjöld, sem gerðu
salinn hlýlegri. Fjórir gríðarstórir koparbal-
ar, sem höfðu verið notaðir til að fela jurta-
potta, sem pálmatré stóðu í, voru fylltir með
spritti og kveikt var í, múrsteinar voru lagð-
ir inn í bakaraofnana.
Þegar gestirnir komu, var þolanlegur hiti
í herberginu, og þjónarnir höfðu komið fyrir
heitum múrsteini, sveipuðum í flónel, und-
ir fætuma á hverjum gesti. Máltíðin var í
meistaralegu samræmi við hinn hráslagalega
kulda, sem úti var; það var byrjað á sjóð-
andi heitri kryddsúpu og endað á logandi
rommbúðingi. Gestimir lofuðu hinn unga
framkvæmdastjóra og kvöddu, gegnumheitir.
Næstu vikur var þetta snarræði Ritz aðal-
umræðuefnið, þar sem gistihúsarekendur
hittust. Loks barst þetta til eyrna voldugs
kaupsýslumanns frá Luzem. Undanfarið
hafði gistihús hans verið rekið með miklu
tapi, og hann bað nú Ritz að koma og taka
við því.
Á tveimur árum kom César Ritz gistihús-
inu á réttan kjöl, og þar fékk hann tækifæri
^vintýri& um César Ritz og þann munaðarheim, sem hann
skapa&i ríkustu mönnum Evrópu ....
Eftir George Kent
HEIMILISBLAÐIÐ — 99