Heimilisblaðið - 01.05.1958, Blaðsíða 21

h
. ' Ég þarf að skrifa bréf, sagði Nita og
inkaði afundin kolli tií Bryce.
' Hm, s'agði ungfrú Marlow. Munnsvip-
ar_ hennar harðnaði, en unga stúlkan lét sem
Un veitti því ekki athygli. Hún gekk hnar-
r®'st á burt.
_ Mér virtist ungfrú Nita ekki vera í
Sóðu skapi'. Hefur hún höfuðverk? spurði
ryce og horfði á eftir henni.
' Hún fær aldrei höfuðverk, sagði frænk-
ar1, Ég veit ekki, hvað gengur að ungum
StnlkUm nú á dögum. Þær skortir jafnvægi
þrautseigju og vita ekki, hvað þær vilja.
lta þarf að giftast hyggnum og ráðsettum
^anni.
Hún er sjálfsagt ekki í vandræðum,
Sagði Bryce. — Ungfrú Nita er töfrandi, ung
stúlka.
Fjárhagshliðin er mikils virði, sagði
|*ngfrú Marlow. — Enda þótt ég sé ekki rík,
a fær Nita dálaglegan skilding eftir minn
ag- Þér hafið litið Nitu hýru auga upp á
s^kastið, Bryce?
.t*að var líkt ungfrú Marlow að skella fram
^ajrgöngulum spurningum. En það var langt
,a bvi, að Bryce tæki það illa upp. Það var
Slður en svo, að honum væri það móti skapi
að ræða um Nitu við frænku hennar.
j^ Alveg rétt, ungfrú Marlow, sagði hann.
er mjög hrifinn af bróðurdóttur yðar, og
^ ttiundi verða mjög hamingjusamur, ef . . .
.n ekki meira um það. Ég átta mig ekki
j Ul6ga á henni. Stundum er hún vingjarn-
1 viðmóti við mig, en stundum öfugt. Hún
Sfðist koma nákvæmlega eins fram við
Wilkam Dale.
Vonandi efist þér ekki um, að þér
'erðið sá útvaldi að lokum? sagði ungfrú
arlow ísmeygilega.
g ~~~ Ég veit ekki, hvað skal segja, sagði
"ryce. _ p.að er ekki auðvelt að reikna
°nUr út.
~T 0, það er ekki erfitt, sagði frænkan.
^ 1 rauninni er ekkert vandasamt við það.
°nUr eru auðvitað hrifnar af því, að mönn-
^ Utist vel á þær, en þær elska fyrst og
6rnst þann, sem ber sigur af hólmi. Karl-
j^aður verður að gæta þess að gera sig ekki
^^gilegan. Það hlýtur að koma sú stund,
þann verði að taka ákvörðun og segja: —
^ra vina mín. Örlögin hafa leitt okkur
arnan. Við erum sköpuð hvort handa öðru.
SÉRSTÆÐ FIÐLA.
Tómir vindlakarsar eru til margra hluta nytsam-
legir. Attatíu og fimm ára gamall Englendingur,
William Robinson, hefur dundað við að gera þessa
fiðlu úr vindlakössum frá Churshill. Nýlega fékk
Robinson þá ánægju að heyra hinn heimsfræga
fiðlusnilling, Yehudi Menuhin, leika á hljóðfærið.
Það er fiðlusmiðurinn, scm hlustar með andagt
á leikinn.
Bryce hafði ekki orðið þess var hingað til,
að ungfrú Marlow mæti hann mikils, þvert á
móti hafði hann það á tilfinningunni, að
hún liti á hann sem mjög harðsnúinn kaup-
sýslumann, og að hún tæki ljóshærða Dale
frgm yfir hann. En kannske höfðu augu
hennar opnazt fyrir kostum hans. Betur ef
satt reyndist. Bryce efaðist að vísu stórlega
um, að þessi ógifta kona þekkti nokkuð til
ásta karls og kvenna. En hún var greind og
þekkti að minnsta kosti bróðurdóttur sína.
Hann ákvað því að hætta á að leysa frá
skjóðunni.
— Ungfrú Marlow, sagði hann. — Ég er
mjög ástfanginn af Nitu. Það er þýðingar-
laust að leyna yður því. Haldið þér að ég
geti gert mér nokkra von? Er framkoma
mín ekki rétt gagnvart henni? Viljið þér
gefa mér góð ráð?
— Nei, það kæmi mér aldrei til hugar,
svaraði ungfrú Marlow. — En ef ég væri í
yðar sporum mundi ég hegða mér allt öðru-
Framhald á síðu 121.
HEIMILISBLAÐIÐ — 109