Heimilisblaðið - 01.12.1962, Blaðsíða 14

ur; hún þurfti hvorki að merkja við hjá
sér fundi eða viðskiptaatriði. Þess vegna
geymdi hún dagatalið ásamt sendibréfum
niðri í skúffu. Hún áleit það aðeins vin-
semdarvott af minni hálfu- Og svo varð
hún veik — og — og — ég missti hana. Það
var ekki fyrr en nokkru síðar, að ég gat
fengið mig til að ganga inn í herbergið
hennar og grúska í því, sem hún skildi eft-
ir sig. Ég opnaði skúffurnar, og þar á
meðal bréfanna fann ég dagatalið. Mér
varð hugsað til þeirrar töfrakyngi, sem ég
hafði bundið við slíkt dagatal, og ég áleit
mig fávita að hafa lagt trú á aðra eins
fjarstæðu. Ósjálfrátt opnaði ég það til að
sjá, hvort við 12. október, dánardægur
hennar, stæði nokkuð sérstakt." —
Gilbert varð hljóður, andartak, og ég
beið óþolinmóður og viss um, að vinur
minn hefði beðið tjón á andlegri heilsu
sinni. Skjálfandi röddu hélt hann áfram:
„Kæri vinur, nú máttu trúa, ef þú ge*'
ur, að ég segi satt: Októbermánuð var alls
ekki að finna í dagatalinu. Gallinn hefu1
hlotið að stafa af rangri heftingu: í daga'
talið vantaði fjórða ársfjórðunginn 0e1'
samlega. Og þar með var sem sagt enginl1
októbermánuður.“
„Tilviljun,“ flýtti ég mér að skjóta inn
„Mjög hugsanlegt! En ég er hins vega1
ekki svo viss um það. Ég veit ekki, hva
ég á að halda. Staðreynd er það þó, að
— og hvers vegna einmitt ég? — keypt1
handa Eliane eina dagatalið af þúsunduP1
þar sem 12. október vantaði. 0, mig auff1'
an! Hvers vegna gætti ég ekki að þessu-
Ég skal viðurkenna, að þegar ég kvado1
Gilbert vin minn, var þanki minn í\efa'
fullur af hvers konar heilabrotum um h111'
ar óráðnu gátur lífsins.
<>
HVERJU ÞEIR FLÍKA
KAUPMENN OG FLEIRI
í gluggum veitingahúss eins í New York
hanga skilti með eftirfarandi áletrun:
Reynið lifrarkæfu okkar! Hún er eins
góð og kæfan, sem hún mamma okkar bjó
til, áður en hún fór að sitja tímunum
saman fyrir framan sjónvarpið!
Gestgjafi einn í Róm setti eftirfarandi
áletrun við innganginn hjá sér: Komið
hingað inn og borðið — annars sveltum
við báðir til bana!
— Hóteleigandi einn í Nebraska haf 1
fengið mjög áþekka hugmynd: Reykið el< ,
í rúminu — minnizt hótelbrunans mihla
Detroit! Nokkrum dögum síðar hafði ellj
gestanna bætt þessu við áletrunina: Ske
ið ekki hurðum — minnizt jarðskjálft311*’
mikla í San Francisco!
Ný skilti hafa veri sett upp við Þvelr
veginn á járnbrautarlínu eina í Ohio, P^
sem einatt hafa orðið slys. Á þeim stel1 ^
ur: Lestin er venjulega tíu sekúndui'
fara yfir þverbrautina — sama, hvort h1
inn yðar stendur á brautarteinunuiu e
ekki!
Hótel nokkurt við Miamiströnd í Banda-
ríkjunum gefur gestum sínum eftirfarandi
áminningu: Ef þér getið ekki sofnað, þá
kennið ekki rúmunum okkar um það, held-
ur skyggnizt fyrst í samvizku ykkar
sjálfra! — Eftirfarandi aðvörun er letruð
í öllum herbergjum á hóteli einu ítölsku:
Reykið ekki í rúminu — það gæti svo
farið, að askan, sem stofustúlkan finnur
næsta morgun, sé askan af yður sjálfum!
Það er engin furða, þótt slyngir haU^
sýslumenn séu stundum snjallir texta*1^
undar. Á uppboði einu í Toronto í
þar sem seldir voru notaðir bílar, söfi1 /
ust flestir utan um bílskrjóð einn, selllnl)
var letrað: Samkvæmt nýjustu skýrs ^
lendir sérhvert farartæki í Kanada ^
sinnum í umferðarslysum. Þennan bíl %^
ið þér keypt, án þess að hafa áhyggjul’,u!
hann er þegar búinn að lenda í þeiu1 11
LA'h
lí>
234
heimilisb