Heimilisblaðið - 01.01.1969, Blaðsíða 9

e|' bar frarn og kallaði kaffi. Seinna fann
^réta upp á því að kaupa kaffi, sem var
^un betra að gæðum en það, sem frú Hinker
lafði sett á áætlun sína. Hún borgaði mis-
lnuninn af eigin peningum. Frú Hinker
&ramdist það eigi að síður, af því að hinir
lriatþegarnir fundu allt í einu upp á því að
di'ekka kaffið líka. Það voru aukin útgjöld.
Gréta var ekki nein fegurðardís, en hún
'ar ekki heldur eins hversdagsleg og hún
aleit sjálf. Brúnu augun hennar voru skær
óvenjulega yndisleg, og það var einhver
ugrekkissvipur á litla, kringluleita andlit-
hennar, sem gerði það mjög aðlaðandi.
ttun gerði sér engar rómantískar tálvonir
^íðvíkjandi framtíð sinni. Hún gerði sér
J°st, að Poul mundi einhvern góðan veður-
ag trúlofast einhverri stúlku, giftast og fara
ra matsöluhúsinu. Þegar sá dagur kæmi,
®tlaði Gréta að líta í kringum sig eftir ein-
Verri annarri stöðu. Hún mundi ekki geta
atborið að vera áfram í matsöluhúsinu. Það
>t-ði áreiðanlega einhver af ungu stúlkunum
' skrifstofunni, sem Poul kysi. Hann var
alsvert með þeim, fór með þeim í kvikmynda-
Us °g á dansleiki. Og skrifstofustúlkur voru
Suiekklega klæddar og höfðu liðað liár og vel
srtyrtar hendur.
í^ág nokkurn í júlí fékk Gréta bréf frá
arnillu frænku sinni í Ameríku. Hún var
^róðursystir Grétu, en móðir hennar var lát-
''b °" var frænka hennar gift auðugum manni.
áti hafði hingað t.il haft tilveru þessarar
°fisku frænku sinnar að engu, og þess vegna
Ul'ð Gréta ekki lítið undrandi, er hún opn-
aði bréfið.
H ón varð að lesa það yfir tvisvar sinn-
j,1111. áður en hún skildi það. Það var svo
*Urðulegt, að það var ótrúlegt. Einkadóttir
. amiHu frænku, Fríða, liafði framið þá ófvr-
lrgefanlegu yfirsjón að „hlaupast á brott“
jtteð bílstjóra fjölskyldunnar, og Camilla
®nka og maður hennar höfðu gert hana
ar lausa. Hún bað nú Grétu um að koma
^ . beirra. Þau ætluðu að ættleiða hana og
. a henni nákvæmlega sömu réttindi og
^agslega aðstöðu og dóttir þeirra hafði haft.
bún vildi senda símskeyti þegar í stað,
öu þau að senda lienni ferðapeninga og
Ppbæð til þess að útbúa sig fyrir.
l'eta stóð í skuggalegum ganginum í mat-
sölustaðnum með bréfið í hendinni og starði
fram fyrir sig. Frænka hennar og frændi ætl-
uðu að ættleiða hana. Þau ætluðu að trj^ggja
henni ljómandi tilveru. Dans og miðdegis-
samkvæmi, fallega kjóla, tennis og útreiðar-
feðir — allan munað, sem unnt var að hugsa
sér. Hún þyrfti ekki framar að þræla í þessu
óhreina húsi og ganga ókurteisum matþegum
um beina og sætta sig við ónot frænku sinn-
ar án þess að njóta nokkurra þeirra skemmt-
ana sem eru meðfæddur réttur æskunnar.
Þetta var óskiljanlegt — en hlægilegt. Á með-
an hún stóð þarna með klút um höfuðið
til þess að vernda hárið fyrir ryktinu og
sóp í hendinni, brosti hún, já, meira að segja
hló. Það skemmtilega við þetta allt var það,
að henni datt ekki einu sinni í hug að taka
þessu tilboði frænku sinnar.
Iívernig ætti hún að geta gert það, þegar
það hafði í för með sér, að hún yrði að kveðja
Poul og sjá hann aldrei framar ?
Lífið er ákaflega einfalt og blátt áfram í
augum þess, sem elskar. Það er mikill mis-
munur á því að elska og vera ástfanginn.
Það síðarnefnda getur gert lífið mjög flókið
og erfitt.
Gréta skrifaði þennan sama dag til Cam-
illu frænku og þakkaði henni og Henry
frænda fyrir göfuglyndi þeirra með þessu
tilboði og sagði, að sér þætti mjög leitt, að
hún gæti ekki tekið því. Hún hélt að vísu,
að þetta mundi særa þau, en þau höfðu ekki
léð henni eina hugsun í mörg ár, svo að hún
kenndi ekki sérlega í brjósti um þau. Hún
minntist ekki á það við Hinker frænku sína,
að hún hefði íengið þetta bréf.
Við uppþvottinn eftir hádegisverðinn sagði
frænka hennar: „Tímarnir verða æ erfiðari.
Ég er hrædd um, að ég geti ekki greitt þér
mikil laun framvegis. Þú verður að láta þér
nægja fjögur þúsund á mánuði“.
Þettá var sagt í kvörtunartón, en Gréta
tók eftir, að frænka hennar leit lymskulega
hornauga til hennar. Frú Hinker vissi, að
hún vildi heldur vera kyrr og fá minni laun
en að yfirgefa Poul. Tímarnir voru ekki
„erfiðari“ en venjulega.
En hún var úrræðalaus, og það vissi frænka
hennar. Hún samþykkti þessar fjögur þús-
und krónur á mánuði.
ilisblaðið
9