Heimilisblaðið - 01.01.1969, Blaðsíða 38

Geithafuriim liefur sofið reglulega illa i nótt og krafti; En hann hefði ekki átt að gera það, pvl
lætur geðvonzku sína bitna á öllum, sem hann hittir. Júmbó grípur friðarspillinn með rana sínum og heng'
Eyrstir fá bangsarnir loftferð iijá honum, síðan kem- ir liann upp í hátt tré — eins og þú sérð á myndinni.
ur röðin að stóru fuglunum. Geithafurinn verður — „Þarna getur þú nú hangið/ ‘ sagði Júmbó liáðs-
fokvondur, þegar liinn stóri búkur Júmbós verður í lega við geitina, „þangað til geðvonzkan er rokin ur
vegi fyrir lionum. Hann stangar Júmbó af miklum þér, þá kem ég og tek þig niður.“
Dag nokkurn skýra fuglarnir frá því með gargi
miklu, að veiðimenn liafi umkringt frumskógasvæðið,
og ætli að veiða öll dýr skógarins. „Yið verðum að
hrekja þá brott af okkar svæði,“ hrópar Palli æstur.
Og svo kalla þeir í skyndi á fílinn Júmbó frá björg-
unarstöðinni. Með rananum sveigir liann eitt pálma-
trjánna alveg niður að jörð. Og nú kemur Palli bý-
flugnabúi fyrir í trjátoppnum. „Skjótið!“ hrópar
Kalli, og liviss, býlflugnabúið þýtur um loftið og
lendir einmitt í tjaldbúðum veiðimannanna. „Sjáið,
hvernig þeir þjóta af stað með alla býflugnafjðl'
skylduna á hælum sér,“ hrópar Palli, „hingað konia
þeir áreiðanlega ekki framar!“