Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1918, Side 11

iðunni Kpnan i Hvanndalabjörgum. 169 Æ-æ-ó! Mig svíður í tána!«
Hálfd/'m: »Sín klækjóttur kennir. Krossmarkið brennir«.
Rödd ár berginu: »Spyrn þeim í Brimið, bolastu við!«
Ðrangurinn: »Bröltu á fætur og veittu mér lið«.
Hálfdán: »Burt með þig, bergþurs! Ég vil beint inn í fjallið!«
Hrangurinn: »Ég get ekki bolast. Það brennir — það brennir!«
Hálfdán: Risti ég þér Hornaþurs, risti ég þér Gapa. Burt! — Þú skalt hrynja og hrapa.
Drangurinn: Æ, æ — það brennir.
Hödd nr berginu: Myl þá í sundur!
Hrangurinn: Það brennir, það brennir!
Hálfdán: Það hrífur.
Bóndinn: Hann engist og riðar i augnaköllunum.
Hálfdán: Ögn til hliðar —! Nú verður gaman!
Róndinn: Guð hjálpi mér.
Hálfdán: Signdu þig öfugt.
Róndinn: Nei, aldrei, hvað sem að höndum ber.
Hálfdán: Skríddu undir hestinn og haltu þér saman.
Róndinn: Nei — hér verð ég kyr og sé hvernig fer.
Hrangurinn: Mergur brennur í beinum! — Eg stunginn er fleygum og fleinum. Ég hrekk eins og kol. Ég dett — ó, ég dett.
Hálfdán: Sá þarf ekki mikið —