Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1918, Síða 35

ÍUUNN]
Tvö kvæði.
193
til Hegraþings okkur að hraða
og hrista þar skjöld vorn að Álfi frá Iírók1).
Til lags við þig lífsþráin vaknar,
og landelska gerir þú umferðamenn.
Átt ágæti alls, er þú saknar,
og all þess og hamingju í vitum þér enn.
— Sé uppi svo eflandi kraftur,
að ellibelg tímanna varpaði af mér,
og þyrfti eg að yngjast upp aflur
og ósk mína fengi — það kysi eg hjá þér!
12. ág. 1917.
II.
ÓSKASTEINNINN.
I.
Oft eru liret um hvítasunnu,
og hátt er upp á Tindastól.
En svo fær þú, ef til vill, hvað sem þú kýsl þér,
ef kemslu þar upp, áður risin er sól.
Þar spretta upp vordaggar-vötn undan björgum,
þar vindur úr djúpinu gimsteinum mörgum,
og demant og perla um daggirnar bláar
i dögun sem kvikur af sólstirni gljá þar.
Og grípi þá unglingur öruggri hendi,
af alefli og snart, í þá logandi vendi
' — og ef að sú hamraför hræddi ei sveininn, —
l}á hremmir hann kannske óskasteininn.
II.
Og hann stóð þar einn livítan morgun.—
Með háska kleif ’ann Tindastól.
fast krepti ’ann saman sinn lokaðan lófa,
1) Alfur frá Króki i Norcgi kom'með konungserindi. Skaglirðingar
... | 111 kimn á Hcgrnnessþingi með meinlausum lirckk, svo að hnnn
u * 111 Eyjafjarðar svo biiinn.
'öann III. 13
L