Kirkjuritið - 01.08.1939, Síða 12

226
Sigurgeir Sigurðsson:
Ág.-Sept.
ið við guðfræðisdeild Háskólans, vígðist ég aðstoðarprestur
hans í ísafjarðarprestakalli til fardaga næsta ár, en fékk
að afstaðinni prestskosningu veitingu fyrir því prestakalli
frá fardögum 1918 og hefi þjónað því síðan.
Hinn 17. nóv. 1918 kvæntist ég konu minni, Guðrúnu
Pétursdóttur Sigurðssonar og Guðlaugar Pálsdóttur frá
Hrólfskála á Seltjarnarnesi. Sá dagur var mér gæfudagur.
Hefir hún stutt mig á allan liátt í lífi mínu og starfi, og er
kirkjan og kristindómsmálin henni ekki síður kær en
mér. Höfum við eignast 4 börn, 2 sonu og 2 dætur, sem
öll eru á lífi.
Endurminningar minar frá starfinu i söfnuðum min-
um eru margar, og þótt mér væri ljúft að dvelja við þær,
er ekki unt að segja nema fátt eitt í jafn stuttu máli. Söfn-
uðir mínir báru mig á höndum. Hygg ég, að þess séu ekki
mörg dæmi í þessu landi, að söfnuðir hafi gjört meira
fyrir prest sinn en þeir gjörðu fyrir mig. Enda var niér
starfið meðal þcirra unaðslegra en svo, að ég fái lýst þvi
til lilítar, og á ég margt saknaðarefni, er ég er frá þeim
horfinn. Viðleitni mín var þökkuð fram yfir það, er ég
átti skilið, og misstig mín og ófullkomleiki í starfinu uni-
horin og fyrirgefin. Það var mér mikil gifta að fá að
starfa meðal þcirra, og dvölin og reynsla mín þar hefir
verið mér hinn ágætasti skóli, er ég hefi átl i lífi mínu-
Kærlcika safnaðanna til mín og fólks míns þakka ég
öllu hjarta í dag. Ég minnist hinna mörgu lieimila, þar
sem ég fann að ég var svo velkominn í gleði og sorg. íj8
ininnist kristilegu félaganna, er ég stofnaði; í starfinu
fyrir þau átti ég margar hamingjustundir. Minnist alh'a
vinanna, sem ég á þar. Og í því sambandi minnist ég einnig
samberja og.samstarfsmanna, er ég eignaðist i Norður-
Isafjarðarprófastsdæmi, eftir að ég var skipaður þar pi'°"
fastur að afstaðinni kosningu prestanna árið 1928. Mmn-
ist prestanna þar og í Prestafélagi Vestfjarða, er ég átti
nokkurn þátt í að stofnað var, og þeirra, er með mér unnu
að útgáfu ársrits Prestafélagsins, „Lindarinnar“. Auk