Kirkjuritið - 01.08.1939, Qupperneq 13

Kirkjuritið.
Æfiágrip.
227
liinna prestslegu og kirkjulegu starfa, hefi ég unnið nokk-
uð að félagsmálum, t. d. söngmálunum, sem ég hcfi altaf
litið svo á, að ættu samleið með kirkjulegu starfi. Hefi
ég ekki séð eftir þeim stundum, er ég varði á því sviði;
fyrir það starf hefi ég eignast vini og samherja víða um
land, sem ég finn, ekki sízt nú, að mér er mikill styrkur að.
Ég Iiefi átl óteljandi gleðistundir í starfinu. Að vísu
voru þar einnig skuggar eins og í einkalífi mínu. — Móð-
ur mína misti ég á fyrsta prestsskaparári mínu, 26. des.
1917, og föður minn 26. júní 1925. Tvö systkini mín, sem
voru mér einkar kær, misti ég voveiflega, og höfðu allir
þessir atburðir allmikil áhrif á sálarlíf mitt. En eilíf trú
hom mér ávalt til hjálpar á örðugum stundum lífs míns
°g veitti ljósi yfir það, sem ömurlegt var.
Eg hefi tvívegis farið utan í því skyni að auka þekk-
úigu mína á kristilegu og kirkjulegu starfi, og kyntist ég
þar mörgu, hæði mönnum og málefnum, sem mér er
ómetanlegt að hafa komist í kynni við. Þegar ég lít yfir
l>að, sem Jiðið er, er hjarta mitt fult af þakldæti lil Guðs
47rir handleiðslu hans. Mér finst, að ég hafi alla æfi
verið borinn af Iians ósýnilegu, mildu, en sterku
höndum. Þótt allir hafi verið mér góðir, og ég liafi átt því
láni að fagna, að eiga hvarvetna vinarhug og vinsemd að
'Uæta, hefir liann þó verið mér beztur allra. Þessvegna
'dýði ég, þótt undarlegir sýnist vegirnir og sé nú kallaður
l'I í hinn mesta vanda, en þar á ég við starfið, scm híður
uiin, og ég í dag á að vigjast til.
Þegar fyrirrennari minn og vígslufaðir sagði lausu bisk-
Upsembættinu á síðastliðnu ári, eftir langa og merkilega
J'jónustu, var ég, að undangenginni biskupskosningu, af
'ans hátign konunginum skipaður biskup Islands, frá 1.
Juu. s.l. að telja. Ég hefi yfirgefið mitt fyrra starf og horfi
•'Þr liðin ár með þakklæti í huga til Guðs og fram til
Uns ókomna í trausti til Iians og bæn um handleiðslu
hans og leiðsögn.
í hans hendur vil ég leggja framtíð mína.