Kirkjuritið - 01.08.1939, Side 43

Kirkjuritið.
Frá Jórsalaför.
Allmörg ár eru síðan við Magnús Jónsson prófessor höfð-
um fyrst orð á því okkar í milli, að við þyrftum að kom-
ast til Gyðingalands til þess að fá fyllri og gleggri skiln-
ing á mörgu, er varðaði kenslu okkar. Okkur nægðu ekki
bækurnar, við yrðum að sjá landið sjálft eins og það er.
Við vissum það líka, að guðfræðikennarar við aðra há-
skóla höfðu sömu skoðun og lögðu kapp á að komast til
landsins helga. En fyrir okkur væri öll aðstaða í örðug-
asta lagi. Við gætum ekki ferðast nema í sumarleyfinu,
þegar hitinn væri mestur í Gyðingalandi og okkur mjög
erfiður, nyrztu Norðurlandahúum, og ferðin löng og kostn-
aðarsöm. Fyrir tveimur árum fékk svo Magnús stvrk úr
Sáttmálasjóði til Palestínuferðar. En hann gat ekki farið
þá né næsta sumar vegna ófriðarins í landinu. í vor var
mér veittur samskonar Sáttmálasjóðsstyrkur og við á-
kváðum að fara saman sem fyrst. Að visu var enn ófrið-
legt í Jandi og stríðshlika yfir veröklinni, en við vissum,
að við myndum sjá eftir því alla æfi, ef við létum tæki-
færið ganga okkur úr greipum. Embættisprófi var hraðað
við guðfræðisdeildina, og við gátum lagt í haf 19. maí.
Við afréðum það að haga svo ferð okkar, að við kæm-
um lil Egiptalands á undan Palestínu. Fyrst og fremsl
þótti okkur sjálfsagt að sjá Egiptaland, er við legðum á
annað horð til Austurlanda, svo töldum við betra, að
Auslurlandaáhrifin kæmu ekki öll yfir okkur i einu í Pal-
estínu, og loks kusum við helzt að fara leið Móse og Isra-
elsmanna forðum frá Egiptalandi um Sínaieyðimörkina.
Reynslan sýndi okkur seinna, að þetta var réll ráðið. Við