Kirkjuritið - 01.03.1943, Blaðsíða 19

Kirkjuritið.
Trúaráhugi í her Bandaríkjanna.
Ég hefi rekizt á grein um þetta efni í amerísku tímariti, og
eru meðmæli með greininni frá báðum yfirmönnum herprestanna,
liers og flota, birt þar, svo að óhætt á að vera að treysta henni.
Hefi ég snarað greininni lauslega á íslenzku. (M. J.).
1- Fáum myndi hafa til hugar komið, að hermenn
l'eir, sem nú leggja út i heimsstyrjöldina síðari, væru
serlega trúlmeigðir menn. Það eru yfirleitt menn, sem
fengu fyrstu andlegu áhrifin í því leiðinlega andrúms-
lofti, er varð eftir fyrra heimsstriðið. Það var ekki liægt
að segja, að Guð skipaði neinn heiðursess í bókmennt-
llna eða skólalífi þeirra ára. Kirkjan átti ekki upp á pall-
horðið hjá andans jöfrum þeirra ára. Þeir gátu í hæsta
lagi viðurkennt, að hún væri hækja handa gömlu fólki
°g farlama — og svo var hún afréttur allra afglapa og
fáfróðasta lýðsins. Unga fólkið lét kirkju og kristindóm
yfirleitt alveg eiga sig. Það var hvorki með né móti
1;>að þóttist ógn vel geta komizt af án alls þess háttar.
Þegar herútboðið hófst, va'r séð fyrir þvi, eins og áð-
Ur» að einhverir prestar væru með liernum. En flestir
^iunu liafa gert ráð fyrir því, að þessir herprestar mundu
eiga náðuga daga og ekki verða ónáðaðir mikið af and-
legum þörfum liermannanna.
Fu þetta fór á allt annan veg. Herirnir voru naum-
ast komnir saman, er herprestarnir hættu að geta kom-
lzt yfir allt það starf, sem af þeim var heimtað. Hver
herkapella var troðfull af mönnum, og fleiri vildu kom-
ast að. Sí og æ var óskað eftir fleiri guðsþjónustum,
tleiri biblíulestrum, fræðslu í kristnum fræðum og hvers
kyns prestsþjónustu. Fjöldi hermanna, bæði kaþólskir