Kirkjuritið - 01.06.1946, Qupperneq 5
Kirkjuritið.
Hvílasunna.
187
klæddust snjóhvítum klæðum. Voru þeir nefndir hvít-
voðungar. Þess vegna er meðal annars talað í fornkirkj-
unni um 1. sunnudag e. p. sem „drottins dag í hvítavoð-
Um“. Þessi dagur var stundum nefndur „eins og nýfæddir“,
af orðalagi í 1. Pétursbréfi (2,2) „eins og nýfædd börn“,
sem tákn hinnar nýju fæðingar skírnarinnar og lirein-
leika þess, er skirnin táknaði. Þá voru þeir, sem skírðir
voru laugardaginn fyrir páska, er einnig var hvíld-
ardagurinn mikli, færðir úr Jiinum hvíta, skínandi
skrúða, sem þeir höfðu horið i viku frá skírnardegi.
Með skírninni hlutu menn gjöf Heilags Anda.
I sögum vorum er einnig getið um, að menn hafi
andasl í livítavoðum. Þeir frestuðu þá skirninni lil hana-
dægurs.
Þegar reist var kirkja fyrr á öldum, þá var hún öll
tjölduð hvítum voðum við vígsluna, líkt og skírnþegar
voru klæddir.
Til dæmis segir svo i Laxdæla sögu: „Ok er Kjartan
at Borg grafinn; þá var kirkja ný vígð ok í hvitaváðum“.
Nóttin fy rir hvítasunnu var i fornkirkjunni vöku-
nótt. Var þá næturguðsþjónusta haldin. Neyttu menn
kveldniálíðar og báðust fyrir standandi. Einnig voru
Móselög lesin.
Hvítasunnan er með ólikum blæ og hinar tvær stór-
bátíðir kirkjunnar, jólin og páskarnir. Þetta orsakast af
l)vh að frásagan um hvítasunnuundrið hefir ekki náð
ebis föstum tökum á hugum manna eins og frásögur
binna tveggja fyrr greindu stórliátíða.
Og sjálf hvítasunnufrásagan í 2. kapítula Postula-
sögunnar hefir orsakað mikil lieilahrot og umhugsanir.
Otal skýringar hafa komið fram á þeim undursamlega
°g einkennilega atburði, sem þar er skrásettur, er Heil-
a§ur Andi kom vfir postulana. Og ekki ætla ég mér held-
11 •' þá dul, að ég' fái skýrt þann atburð.
En livað sem þessu líður. Postularnir verða sannfærð-
■r um það, að með þessum atburði hefðu orð Jesú ræzt,