Kirkjuritið - 01.06.1946, Side 11

Kirkjuritið.
Hinzta förin,
<„Sisste reis).
Sjómannasöngur eftir H. Wergeland.
Nú hinztu för að höndum ber.
Sing, sailor, oh.*)
Og ferð til himins heitið er.
Sing, sailor, oh!
Senn hljóma tekur hinzta slag.
Sing, sailor, oh!
Gæt áttavitans vel í dag.
Sing, sailor, oh!
Við himindjúpið hyllir strönd.
Sing, sailor, oh!
Sem eyjar stafa stjörnubönd.
Sing, sailor, oh!
Þau himinljós fær litið sá, —
— sing, sailor, oh —
sem næturverði vakir á.
Sing, sailor, oh!
Kveð hugumdjarfur heimsins strönd.
Sing, sailor, oh!
ICljúf hafið blátt að himins strönd.
Sing, sailor, oh!
Ei skaltu myrkva hræðast her.
Sing, sailor, oh.
Ifann geig ei unnið getur þér.
Sing, sailor, oh!
‘) Þessi enska setning er viðlag kvæðisins
á frummálinu. Virðist því rétt, að hafa það
einnig svo i þýðingunni. En ef óviðkunnanlegt
þykir, má hafa ísl. viðlag t. d.:
„Syng kveðjnsöng." Þýð.