Kirkjuritið - 01.06.1946, Qupperneq 62

244
G. B.: Fermingarundirbúningurinn. Júní-Júlí.
Nokkur skilyrði eru fyrir hendi, sem auðvelda þetta
mikilvæga starf.
Með útgáfu hinna nýju bihlíusagna eftir Bergrav
hiskup er harnaskólunum veittur aðgangur að mjög á-
nægjulegum hihlíufróðleik, tel ég þá hók liina heztu, er
á verður kosið, og endursamningin á íslenzka tungu
gjörð af alúð og mestu vandvirkni, svo að kirkju vorri
og kennarastétt er til sóma.
Þá þarf að löghjóða eitt af þeim kverum, sem nú eru
notuð til fermingar, svo að samræmi verði í 'kverlær-
dómnum í framtíðinni yfirleitt i landinu.
Þá liafa verið gefnar út harnasálmahækur, sem eru
handhægar til notkunar við sunnudagaskólastarf og
harnaguðsþjónustur.
Vaxandi áhugi yngri sem eldri presta fvrir sunnu-
dagaskólum og barnaguðsþjónustum er áreiðanlega
árroði nýs dags i kristindómsfræðslu harna og unglinga.
Þá þarf kirkjan að heita sér fyrir því, að islénzkar
mæður fái í hendur leiðarvísi til frumnáms í kristin-
fræðum, áður en hin lögboðna skólaskylda hefst.
„Ivennið þeim að hakla allt, sem ég hefi hoðið“.
Þessu boði meistara vors og drottins þurfum vér, ís-
lenzkir prestar, að vera minnugir við allt kristindóms-
starfið. Það ungur nemur, gamall temur.
Ekkert afl getur hjargað hinni lirynjandi menningu
annað en Kristur og' áhrifavald anda hans. Hefjum fána
krossins hátt við hún, kennum hinni uppvaxandi kyn-
slóð að hlýða röddu sannleiks konungsins Krists. —
Kirkja, heimili og skóli sameinist um það háleita tak-
mark.
Guðbrandur Björnsson.