Kirkjuritið - 01.04.1950, Blaðsíða 30

98
KIRKJURITIÐ
uppspuni einn og lygar, því að Jesús frá Nazaret hafi
aldrei verið til sem söguleg persóna.
Það er að vísu langt frá þvi, að höf. bókar þessarar
hafi fyrstur fundið púðrið. Þessi staðhæfing, að Jesús
Kristur hafi aldrei verið til, er næstum jafngömul krist-
inni kirkju, og hefir jafnoft verið hrakin, eins og hún
hefir stungið upp kollinum. Síðasta tilraunin til að halda
henni fram á visindalegum grundvelli var gerð fyrir 24
árum. Þá skrifaði danski vísindamaðurinn og Gyðingur-
inn Georg Brandes bók um þetta sama efni. Átti hún að
sanna réttleysi tilveru kristinnar kirkju, með því að gnmd-
völlurinn, sem hún byggði tilveru sína á, sjálfur höfund-
ur hennar, hefði aldrei verið til, væri algerlega tilbúin
persóna. Sú bók Brandesar, þessa áður mikilsmetna vís-
indamanns, fékk þann dóm af fræðimönnum, ekki aðeins
kirkjunnar mönnum, heldur líka sagnfræðingum, að hún
væri endileysa ein frá upphafi til enda, og sumir ritdóm-
arar tóku svo djúpt í árinni að segja, að með þessari
ritsmíð hefði Brandes fyrirgert öllum rétti til, að nokkur
tæki mark á skoðunum hans í öðrum efnum. Eina afsök-
un hans væri sú, að þessi síðasta ritsmið hans væri til
orðin í hugarórum og elliglöpum gamals manns.
Nú er fróðlegt að athuga, hvað þessir menn, sem þann-
ig skrifa, færa sem ástæður fyrir fullyrðingum sínum
um, að Jesús hafi aldrei verið til. Það er aðallega þrennt:
1. Þeir telja guðspjöllin, sem heimildarrit, óábyggileg um
sögulegar staðreyndir; þeim beri ekki saman innbyrð-
is; guðspjöllin séu áróðursrit, en ekki sagnrit, og þau
eru rituð það löngu eftir að atburðirnir gerðust, sem
þau skýra frá, að ekkert sé á þeim byggjandi.
2. Jesú Krists sé ekki minnzt í öðrum sagnfræðiritum,
nema sumstaðar lítillega. Og þar sem hans sé minnzt,
bendi allt til að það sé síðari tíma innskot.
3. Þeir telja, að persóna Jesú Krists, eins og guðspjöllin
lýsa honum, sé þannig, að hún fái ekki staðizt. Hafi
hann hinsvegar verið til, þá hafi hann aðeins verið