Kirkjuritið - 01.04.1950, Qupperneq 50

118
KIRKJURITIÐ
haldið við (qua opinberun) og aftur endurnýjaðar með
siðbótinni. Og loks er allt komið í bendu, baksegl og vand-
ræði“ (bls. 447).
Þessar glefsur ættu að nægja til að geta komið sr. Sig-
urbirni í skilning um það, hvernig eitt hið andríkasta og
háfleygasta trúarskáld Islendinga, presturinn séra
Matthías Jochumsson mundi hafa litið á skáldskap Búa
biskups og allt basl hans sjálfs í Víðförla og andlegra sálu-
félaga hans, að vekja upp frá dauðum rétttrúnaðinn á Is-
landi.
1 sálmabókinni eru meðal annars eftir séra Matthías
þessi vers:
Trúðu frjáls á Guð hins góða,
Guð er innst í þinni sál.
Guð er ljós og lyfting þjóða;
lærðu Drottins hávamál.
Hugsa mest um hvað þú ert,
hræsnislaus og sannur vert;
rístu upp og rektu á flótta
rökkurvofur þrældómsótta.
Hvar er lífsins sælan sanna,
sigur þess og aðalmið?
Það er framsókn frumherjanna,
frelsissporið upp á við;
það er vitsins blóðug braut,
brotin gegn um hverja þraut,
sigurleið hins sannleikssterka,
sigur gæzku- og kærleiksverka.
Engu af þessu mundi sr. Sigurbjörn geta verið sam-
þykkur. Hann mundi berja sér á brjóst og segja með há-
tíðarsvip, að allt þetta væri ósköp „sorglegt" eða „rauna-
legt“, að sæmilega lesinn maður skuli geta látið sér detta
nokkuð líkt þessu í hug.
Jú, einmitt af því að séra Matthías var gáfaður, lesinn