Kirkjuritið - 01.02.1955, Qupperneq 9

BOÐSKAPUR TIL KIRKJU ÍSLANDS
55
Yður er öllum Ijóst, að miklir örlagatímar standa nú
yfir með þjóð vorri eins og mannheimi öllum. Hamingja
hennar á komandi árum fer eftir því einu, hvernig henni
tekst að varðveita kristna trú og siðgæði. Ef oss auðnast
það að gróðursetja kristindóm í hjörtum uppvaxandi kyn-
slóðar, þá tryggir það frelsi lands vors og framfarir í
öllu góðu, og við það verður oss einnig, hinum eldri, sjálf-
um borgið.
Þetta er hið dýrlega hlutverk, sem yður er falið fyrst
og fremst.
Enginn má bregðast.
Allir eitt að þessu heilaga verki.“
Þá ritar biskup um nauðsyn húsvitjana og það, hvílíkur
háski stafar af því, að víða hefir dofnað yfir þeim eða
Þær fallið niður með öllu. Er í rauninni merkilegt til þess
að hugsa og næsta óskiljanlegt, að prestum skuli finnast
mögulegt að starfa án þessa sambands við sóknarbörnin.
I sambandi við húsvitjanirnar ræðir hann svo um sál-
gæzlu presta. Er hún einnig að dvína með minnkandi
persónulegum kunningsskap presta við safnaðarfólkið.
Ræðir biskup hér nauðsyn og vanda skriftanna, og hvað
Þar skiptir mestu máli. Og því næst ræðir hann um guðs-
Þjónustu og kirkjusókn. Má af þessu öllu sjá, hve störf
Prestanna eru fléttuð saman, þannig að eitt starfið styður
annað, en vanræksla á einu sviði torveldar öll önnur störf.
Húsvitjanirnar gefa tækifæri til þess að kynnast fólkinu
°g þá ekki sízt börnunum og komast að því, hvað þau
kunna í kristnum fræðum. Sálgæzlan gefur innsýn í vanda-
oiál mannlegs lífs og efni í kenningu prestsins, en hvort-
tveggja þetta getur helzt og fremst stuðlað að því, að
eldra og yngra fólk komi til kirkjunnar. Presturinn er
vafalaust sjaldnast jafnvígur á allt. En einmitt með því
að rækja öll störfin af fullri samvizkusemi, 'bæta kostir
Prestisins á einu sviði úr ágöllum hans á öðru sviði.