Kirkjuritið - 01.04.1957, Blaðsíða 47

INNLENDAR FRÉTTIR
189
leigu, ef af þessu yrði. Niðurstaðan var sú, að séra Ingimar stóð fyrir
rekstri sjómannastofu þama það sumar með styrk úr rikissjóði um mán-
aðarskeið. 1955 lá starfsemin niðri. — 1955 var ég settur til að taka
að mér aukaþjónustu á Raufarhöfn. Ég hugsaði mér þá að taka þráðinn
upp aftur, þótt ég gæti ekki starfað þarna beint við. Ég vann að þvi
fyrir sunnan í fyrravor að fá Stórstúkuna til að styrkja þetta að nokkm.
Veitti stúkan fyrir atbeina Brynleifs Tobiassonar kr. 1000.00 til starf-
seminnar. Og er ég honum og stúkunni mjög þakklátur fyrir það. Úr
ríkissjóði fengust kr. 4000.00. — Til daglegrar gæzlu stofunnar réði ég
Kristin Kristjánsson, Nýhöfn. Húsnæði lagði Kaupfélag Norður-Þing-
eyinga til ókeypis. Auk þess lánaði það stóla til rekstursins. Borð vom
fengin að láni í barnaskóla Raufarhafnar. Dívana lánaði Kristinn Agústs-
son, Kópaskeri. Áður en starfsemin hófst, fór ég til Raufarhafnar til þess
að koma húsgögnum fyrir og sjá uin ýmislegt, er að rekstri laut. —
Stofan starfaði um mánaðartíma, og var hún ekki mikið sótt fyrstu viku,
var þá aflalirota mikil. En sérstaklega í tvær vikur, segir umsjónarmaður,
að nær hvert sæti hafi verið skipað daglega. Segir hann, að sjómenn
hafi verið mjög þakklátir fyrir að geta haft þarna athvarf. Umgengni
var mjög prúðmannleg frá þeirra hálfu. Sátu menn þarna og lásu, spil-
uðu eða tefldu. Flest helztu blöð voru send ókeypis. — Ein bókagjöf barst
m]'ög höfðingleg: Ámi Bjarnason bókaútgefandi, Akureyri gaf stofunni
40 bindi góðra bóka. Er slíkt mjög þakkarvert. — Páll Þorleifsson.
Silfurstjakar tveir, forkunnar fagrir, hafa verið sendir fyrir skömmu
Skálholtskirkju að gjöf. Gefandi er Prestafélagið sænska. Stjakarnir eru
iyrst um sinn til sýnis í Þjóðminjasafninu.
Æskulýðsmessur og fleiri samkomur fyrir ungt fólk voru haldnar
sunnudaginn 24. marz á ýmsum stöðum um landið einkum í Eyjafjarðar-
°g Barðastrandarprófastsdæmum.
Hvern einasta dag er mér það augljóst, hve líf mitt, bæði andlegt og
ukamlegt, á mikið að þakka erfiði annarra manna, lífs og liðinna. Þess
Vegna verð ég að leggja hart að mér til að gefa eitthvað til endurgjalds
^yrir allt, sem ég hef þegið. — Einstein.