Kirkjuritið - 01.06.1957, Side 7

HJAkTA YÐAR SKELFIST EKKI
245
sigurmátt hins góða. Þegar veikindi steðjuðu að, vonsvik, elli
og þegar dauðann bar að garði, flutti kirkjan þeim þann sama
boðskap, sem hún flytur ávalt, þar sem hún er sjálfri sér trú,
um Guð föður, frelsarann og föðurhúsin á himnum.
Trúðu á Guð. Menn eru sífellt að spyrja: Hvaðan? Hvert?
Hversvegna? Svarið við öllum slíkum spurningum er Guð. Guð
ræður. Guð ræður öllu vel. Eins og hjörturinn þráir vatnslindir,
svo þráir sála mín þig, ó, Guð. Sýn þú oss föðurinn, og þá nægir
oss. Það er hin eilífa bæn mannsins. Minnstu þess vinur, einkum
þegar róðurinn gengur þunglega og þér finnst dimmt í kringum
þig, þú ert ekki einn. Segðu ekki aðeins: Drottinn, nú er dimmt
í heimi, heldur einnig: Drottinn, vertu nú hjá mér. Kona ein
var að reyna að skýra guðshugtakið fyrir syni sínum ungum og
sagði: Hann pabbi þinn elskar þig, og vill gera allt fyrir þig.
Treystu Guði, eins og þú treystir honum pabba þínum, mundu
aðeins, að Guð er hinn himneski og almáttugi faðir þinn. Það
var trúin á föðurinn, sem styrkti Jesú sjálfan í baráttu hans og
dauðastríði.
Trúðu á mig, segir Jesús. Margir, sem þó telja sig kristna, hafa
ekki gert sér neina ákveðna grein fyrir Kristi, hvort hann er
aðeins mynd í bók, nafn á spjöldum sögunnar, eða hvort hann
geri nokkurn mun til eða frá. Þar sem svo er komið, hafa menn
borizt með straumnum óravegu frá hinni upphaflegu kristin-
dómsboðum, eins og hún er flutt, t. d. hjá Páli postula í kapí-
tulanum, sem pistil-lexía dagsins er tekin úr, en þar segir: ...
>,Það kenndi ég yður fyrst og fremst, sem ég hefi einnig með-
tekið, að Kristur dó vegna vorra synda samkvæmt ritningunum,
°g hann var grafinn, og að hann er upprisinn á þriðja degi sam-
kvasmt ritningunum, og að hann birtist Kefasi og siðan þeim
tólf _ vér prédikum þannig, og þannig hafið þér trúna tekið.“
Sjálfur segir Jesús um sjálfan sig: „Ég er vegurinn, sannleikurinn
og lífið.“ Hann hefir sagt okkur allt, sem við vitum um Guð, og
Éf með Guði er óhugsandi án samfélags við hann.
Trúðu á framhald lífsins út fyrir gröf og dauða. Ef þú átt þá
trú í hjarta þínu, muntu einnig hafa glögga meðvitund um þá
ábyrgð, sem hvílir á þér sem ódauðlegri vitundarveru, um það