Kirkjuritið - 01.06.1957, Síða 19

SAMVINNUNEFND NORRÆNNA PRESTAFELAGA
257
ir til trúnaðarstarfa. — í norrænum löndum væri náið samband
milli kirkju og þjóðar, og kirkjan innrætti mönnum virðingu
fyrir lögum og rétti („Vár lagbundna frihet“.) Réttlætis og
kærleikskrafan væri krafa kirkjunnar. Norrænar kirkjur gæti
því sameiginlega gert sínar kröfur t. d. til þeirra, sem hafa
valdið yfir fangabúðunum. Skoðunum sínum getur hin nor-
ræna kirkja komið á framfæri, sagði biskup, með því að hafa
samvinnu bæði inn á við og út á við. í öðru lagi með fræðslu,
frétta-útgáfu og fræðibókum, og í þriðja lagi með því að styðja
það, sem þegar er verið að gera til þess að kynna starf nor-
rænnar kirkju, og nefndi biskup þar sérstaklega samkirkjuráð
Norðurlanda, (Nordisk Ekumenisk Institut), sem dr. Harry
Johansson veitir forstöðu. Endaði biskupinn ræðu sína á því,
að segja, að norrænar kirkjur ættu að undirbúa sig sameigin-
lega undir heimsþingin.
Niinivara prófastur flutti hitt framsöguerindið. Taldi hann
að einn aðalvandinn væri sá, fyrir kirkjuna, að láta til sín heyra.
Hún yrði að nota áróðurstökin. Kirkjunnar rödd heyrist raunar
víða. Fyrir utan almennar guðsþjónustur eru útvarpsmessur,
fermingarundirbúningur, blöð o. s. frv. Samt höfum við á til-
finningunni, að rödd kirkjunnar sé ekki heyrð. — Þá kemur
spurningin: Hvað vill kirkjan? Kirkjan hefir sitt sérstaka hlut-
verk. — En hversu langt nær það út fyrir sjálfa helgiþjónustuna
eða hina beinu boðun fagnaðarerindisins? — Það þarf nýjan
skilning á gildi kirkjunnar og fagnaðarerindisins, t. d. í sam-
bandi við stjórnmálin. Menn miða mest annaðhvort við aust-
Ur eða vestur. Er það ekki hlutverk kirkjunnar að fá menn til
að taka annað sjónarmið?
Um bæði erindin urðu nokkrar umræður.
Fundarmenn heimsóttu hús það, er skáldið Runeberg hafði
átt heima í. Alt er þar varðveitt í því horfi, er var á hans tíð.
Síðan var ekið til Helsingfors og þeginn miðdegisverður á hinu
nýja matsöluhúsi háskólans. Um kvöldið var almenn guðsþjón-
usta í Jóhannesarkirkjunni, og píédikuðu dr. Thorolf Goddal
dómprófastur og undirritaður. Finskur prófessor túlkaði ræð-
urnar. Að lokinni guðsþjónustu þáðu fundarmenn kaffiboð hiá
17*