Kirkjuritið - 01.04.1960, Qupperneq 33

Pistlar.
Spurning!
Tilvist Guðs er trúaratriði. Enginn maður hefur séð Guð né
a honum þreifað. Enda oftar en einu sinni getið um það í Ritn-
ingunni, að enginn geti lifað það af að sjá Guð. Og er það næsta
skiljanlegt, að vér mennirnir séum því ekki vaxnir í þessu lífi.
Upprisa Krists er hins vegar vottfestur atburður, en ekki
trúaratriði. Jesús birtist ákveðnum mönnum, ekki einu sinni,
heldur mörgum sinnum eftir dauða sinn, til að sanna þeim, að
hann væri upprisinn. Hann át og drakk meira að segja með
þeim, svo að þeir skyldu ekki geta haldið, að hann væri svipur,
ofskynjunarfyrirbæri, sjónhverfing. Hann lét þá ganga úr
shugga um, að hann lifði, þótt hann hefði dáið. Þeir áttu að
Vera færir um að votta það. Og þeir gerðu það fjöldamargir
svo óhvikult, að þeir létu heldur lífið en að afneita þessari
reynslu sinni. Sem boðskapur upprisunnar hófst sókn kristin-
hórnsins í heiminum. Hefðu vottar upprisunnar ekki vitað, að
hún var staðreynd, hefðu þeir aldrei stofnað neina kirkju.
Margir hafa að sjálfsögðu efað, að Kristur hafi nokkru sinni
Hsið upp frá dauðum. Hvað sterk rök, sem færð hafa verið
fyrir því, eru fyrst og fremst ýmsir, sem ekki vilja láta sann-
f®rast um þetta efni, og aðrir, sem þrátt fyrir góðan vilja geta
það ekki. Þeim finnst það svo ótrúlegt, af því að það kemur
ehki heim við þau náttúrulögmál, sem þeir gera sér í hugar-
|Ur>d, að hljóti að gilda. Þetta er ekkert undarlegt. Menn grein-
lr meira og minna á um flesta fortíðaratburði.
Un tvennt er einkennilegt í þessu sambandi. Annað það, að
sv° er ag sj^ gem sumjr nútíðarmenn telji sig hafa betri að-
stæður og fyllri rétt til að dæma um það, hvort Kristur hafi
Hsið upp fr£ daugum) heldur en höfundar guðspjallanna, eða
með öðrum orðum þeir, sem annaðhvort voru vottar að upp-
Usunni eða höfðu haft náin kynni af slíkum vottum. Hitt, að
^oargir, sem telja sig sterk-kristna menn, eru samt í þeirra hópi,
Sem efa upprisufrásagnirnar — ef ekki hafna þeim. Hér er
Kert um það að ræða, hvort þessir menn eru betri eða verri
en aðrir kristnir menn í siðferðilegu tilliti. Aðeins verið að
enda á, að í frumkristni hefði það verið talin hrein fjarstæða