Kirkjuritið - 01.05.1960, Blaðsíða 28

218
KIRKJURITIÐ
Ég heilsa yður í dag með sömu orðum og ég kvaddi með ís-
lendinga í íslenzku kirkjunum í Vesturheimi:
Hvar er ljós og líf að finna,
ljóma kærleikshugsjónar ?
Hvar er bezta verk að vinna,
vegur stærstrar lífssýnar?
Þar sem heilög kirkja kallar:
Komið, verndið bernskuna. —
Ljóssins siðar lindir allar
leiða og styðja æskuna.
Hvar er andans yndi að finna,
eilifðar, er svalar þörf?
Hvar er alheimsauð að finna,
yndislegust mannlífsstörf ?
Þar sem heilög kirkja kallar:
Komi ríki sanrileikans,
breiðist það um allar álfur
inn í sálu heiðingjans.
Hvar þarf sannan manndóm mestan,
mestu sigra, stærstu verk?
Hvar þarf iífsins leikinn æðstan,
ljósvöld kærleiks eilífsterk?
Þar sem kirkja Krists, vors Drottins,
krafti vígir allra líf,
þar sem allar ævistundir
allt er helgað Drottins hlíf.
Hver sér enga ógn í dauða,
alltaf brosa hærra líf?
Hver um allan æviveginn
á sér skjól í Drottins hlíf?
Sá, er kristnu kalli hlýðir,
kenninganna fylgir leið,
sá, er finnur frelsi í Guði,
fagurt líf und kirkjumeið.
Hvað er ]>að, sem kirkjan Jcennir?
Hvert er hennar innsta mál?
Hvernig hefur hennar veröld
hjörtum manna tendrað bál? —
Vertu í Kristi á vegum sannleiks.
Vígðu Guði allan dug.
Elskaðu af öllu hjarta,
alla vefðu kærleikshug.