Kirkjuritið - 01.01.1961, Síða 19

Avarp
frú Huldu Jakobsdóttur bæjarstjóra, er lagður var hornsteinn
Kópavogskirkju 20. nóv. s. I.
Þegar við minnumst þess áfanga, sem nú er náö, er ekki langt
aö líta til baka fyrir okkur, sem erum þátttakendur í þeim at-
buröum, sem nú eru aö gerast hér í Kópavogi.
Þaö eru ekki nema 12 ár síðan sjálfstœtt sveitarfélag varö til
hér á þessum grjóthálsum. Ennþá skemmra er síöan Kópavogs-
sókn varö til, þaö eru aðeins átta ár. Fyrsti aöalsafnaöarfundur
var háldinn í október fyrir 7 árum, og var þá þegar samþykkt
aö hefja undirbúning aö kirkjubyggingu og árétta þaö, aö þessi
staöur, þar sem viö nú stöndum, Borgimar, yröi örugglega ekki
tekinn undir íbúöábyggingar, en staöurinn haföi þegar fyrir
löngu veriö œtlaöur fyrir kirkjubyggingu af forráöamönnum
Kópavogshrepps, sem þá var. Fimm ár liöu þó áöur en hafizt
vceri handa um kirkjusmíöina.
Þrátt fyrir létta sjóöi sóknar og bœjar, en meö hjálp kirkju-
byggingasjóöa ríkisins og lánastofnana og samstilltu átáki safn-
aöarmanna, er hér nú risiö af grunni veglegt hús, sem ég vona
aö eigi eftir að veröa sannkallaö guöshús.
Ég vil trúa því, að bygging þessarar kirkju og annarra, sem
nú eru í smíðum, sé ekki eingöngu tákn um velmegun og fram-
farir, heldur einnig tákn þess, nú á atómöld, iOÖ efnishyggjan
hafi þrátt fyrir ullt ekki alveg náö yfirhöndinni og aö hugur
nútímamannsins „œski einhvers skírra, einhvers blárra“ eins
op skáldiö kvaö.
Kópavogsbúum óska ég til hamingju og vona, aö þessi bygg-
ing eigi eftir aö veröa þeim tákn einingar og samhéldni og
þakka öllum, sem hafa lagt sinn skerf til þess aö tekizt hefur
aö ná þessu marki.