Kirkjuritið - 01.01.1961, Síða 35

KIRKJURITIÐ
29
eru háir, en hinir smæstu fáir. Eitt þeirra býður nú milljóna-
vinning. Það er blátt áfram til skammar, því að það leiðir beint
til óheilla og öfuguggaháttar. Fáir, ef nokkur, þarfnast þess
eða hefur gott af því, að honum falli slík fjárupphæð fyrir-
hafnarlaust í skaut. Og kalla má, að hinir mörgu, sem engan
vinning hljóta, séu féflettir honum til framdráttar. Eins og
ekki væri nær að fjölga heldur smærri vinningunum sem sam-
svarar þeirri hálfu milljón, sem hæsti vinningurinn hefur nú
verið aukinn um. Enginn vinningur þyrfti meira að segja að
vera hærri en hundrað þúsund krónur. Það væri kappnóg. Fjöldi
manns hefur frá fyrstu tíð keypt þessa happdrættismiða til
styrktar góðu málefni, frekar en í vinningsvon. Svona aðfarir
eru að slá á hendi þeirra. Þær vekja andúð og leiða. Reynslan
mun sanna, að þær borga sig ekki. Og fyrst forráðamennirnir
eru ekki réttsýnni en þetta, eiga yfirvöldin að taka í taumana.
Þeim er það skylt vegna þess, að þau leyfa happdrættin, veita
þeim fríðindi á þeim forsendum, að með þeim sé verið að vinna
að almenningshag. En sá andi, sem hér ríkir að baki, er sá, að
upphefja einn, en lítilsvirða fjöldann.
Dauöinn kveöur hann ekki í hel.
Þótt Sigurðar Birkis söngmálastjóra Þjóðkirkjunnar verði
sárt saknað, hæfir betur lofsöngur en harmakvein, þegar hans
er minnzt. Fáir eiga fremur skilið, að nöfn þeirra geymist í
íslenzkri kirkjusögu en hann. En lengur munu samt áhrif hans
lifa meðal safnaðanna. Eflaust hefur honum eitthvað missýnzt
í stefnu sinni og starfi, en það er fyrir löngu sýnt og sannað,
að kirkjunni var það ómetanleg gifta, þegar hann var ráðinn
í þjónustu hennar. Einhverjir embættismenn, sem honum voru
samtíða, kunna að hafa átt jafn eldlegan áhuga og óbilandi af-
kastaþrá — en enginn meiri, svo vitað sé. Enda olli barátta
hans beinum þáttaskilum. Augljósast var það í hinum fámennu
sveitasöfnuðum. Með myndun kirkjukóranna var ekki aðeins
leystur sá vandi, sem víða var þá orðinn, að einhverjir fengjust
til að syngja við messurnar. Hitt skipti ekki minna máli, að
nsyndaður var kjarni kristilegra áhugamanna og kirkjugesta,
sem ber ásamt prestinum uppi safnaðarstarfið og felur í sér
fyrirheit um aukningu þess á ýmsa vegu. Stofnun kirkjukór-