Kirkjuritið - 01.11.1962, Blaðsíða 3

Sr. Þorgrímur SigurSsson:
Hugleiðing
við setningu Kirkjuþings 1962
BÆ N :
Vér biðjum þig, Drottinn: gef kirkju þinni
nóð til þess að flytja öllum heimi boðskap
frelsisins og friðarins. Lót hana styrka standa
og forðast hvert ónauðarok, utan það ok
eitt, er Kristur sjálfur á oss leggur með orði
slnu. — I Jesú nafni. Amen.
Herra forseti Íslands.
Herra biskup, virðulega kirkjuþing.
Núð sé með yður og friður frá Guði, föður vorum og Drottni,
J esú Kristi.
Vér lilýðum lieilögu orði:
„Til frelsis frelsaSi Kristur oss; standiS því fastir og látiS
ekki aftur leggja á ySur ánauSarok.--------Því aS þér voruS,
kra>Sur, kallaSir til frelsis; notiS aSeins ekki frelsiS til fœris
fyrir holdiS, heldur þjóniS hver öSrum í kœrleika. En ef þér
bítist og etiS liver annan upp, þá gœtiS þess, aS þér tortímist
ekki hver fyrir öSrum“.
Gal. 5, 1., 13. og 15.
I sálminum, sem vér vorum að syngja áðan, er talað um
kirkju vors Guðs sem liið gamla hús, er hvíli á traustum grunni
°g muni því standa, hversu sem stormar dynja.
I trúarjátningunni er talað um eina, almenna kirkju. — Vér
Htuni svo á, lútherskir menn, að vér tilheyrum, þrátt fyrir trú-
aragreining, þessari einu almennu kirkju, er livílir á grunni
Guðs orðs. Hins vegar eru menn engan veginn um það á eitt
Klrkjuritlð — 25