Kirkjuritið - 01.11.1962, Side 30

412
KIRKJURITIÐ
þýðingu? Fyrsta altarisgangan liefur líka alltof oft orðið sú
síðasta. Það er erfitt fyrir æskuna að þræða kirkjugötuna,
aðrar götur eru greiðfærari og fjölfarnari í þessum lieimi, en
sé það erfitt að koma til kirkjunnar, þá er það þó enn erfiðara
að fara til altaris. Er við því að búast, að æskan leiti til kirkj-
unnar og gangi til altaris, ef vér liinir eltlri látum vort sæti
vera autt í kirkjunni og við altarisborðið? Vér verðum að
stefna að því í kirkju vorri, að altarisganga fari fram, lielzt
í hverri liámessu, fjölskyldan komi saman til messunnar og
fari saman til altaris. Ég álít það rangt, að foreldrar skilji
börn sín eftir lieima, þegar þau fara til kirkju eða í kirkju-
bekkjunum, þegar þau annað livort eða bæði ganga til altaris.
Leiðir foreldra og barna eiga ekki að þurfa að skilja, þegar
að liinni helgustu atböfn guðsþjónustunnar kemur. Börnin
eiga að krjúpa við altarisborðið með foreldrum sínum, án þess
fyrst í stað að taka þátt í athöfninni að öðru leyti. Börnin ættu
samt fljótlega að verða hluttakendur í hinni helgu máltíð ásamt
foreldrum sínum, jafnvel fyrir fermingu. „Leyfið börnunum að
koma til mín og bannið þeim það ekki“, sagði Kristur. Þessi
orð eru lesin yfir skírnarlaug barnanna, en bljóta engu síður
að eiga við hlutdeild þeirra í kvöldmáltíðarsakramentinu.
Þau liafa ekki verið höfð út undan í frumkristni, þegar söfn-
uðurinn braut brauðið í heimahúsum. Þau bafa fengið að
ganga inn til gleðinnar lijá Drottni í fylgd með foreldrum sín-
um. Það hlýtur að liafa verið litið svo á í frumsöfnuðinum, að
börnin ættu einnig hlutdeild í ávextinum af fórn Krists á Gol-
gata og gætu því tekið þátt í þeirri máltíð, sem stóð í órofa
sambandi við þann atburð.
I rómversk-kaþólskri kristni ganga börn til altaris úr því
að þau eru 7 ára. Sami háttur tíðkaðist einnig framan af í
kirkjum siðbótarlandanna, en brátt varð breyting á þessu.
Farið var að leggja meiri áberzlu á þekkingu barnanna og
undirbúning þeirra undir liina fyrstu altarisgöngu. Fermingin
varð þá skilyrði fyrir því að fá aðgang að altarisborðinu. —
Þannig er það yfirleitt enn í dag í flestum lútherskum kirkj-
um. 1 systurkirkju vorri í Danmörku hefur þó sú breyting orð-
ið á hinum síðustu áratugum, að börnunum er leyft að koma
til altaris. Danskur prestur segir eftirfarandi um altarisgöngur
þarna í liinni evangelisk-lúthersku kirkju Danmerkur: „Ekki