Kirkjuritið - 01.11.1962, Qupperneq 46

428
KIRKJURITIÐ
Hér er eitt sýnishorn um rím-
leikni og orðfæri þýðandans:
Rennur sleSi um rastir fanna
rýkur snær og mjöllin fýkur,
út um lönd og úrgar strendur,
yfir heiSar, grundir breiSar,
bakka, hraun og hlíSaslakka,
hrjósturland og brunasanda.
Dynur á augu hagl og hrynur,
heljargjóstur nœSir brjóstiS.
Myndir og skreytingar bókarinn-
ar eru eftir Akseli Gallen-Kallela,
frægan finnskan málara.
Útgáfa þessa heimskunna verks
er vissiilega merkisviðburður.
GÖMLU LÖGIN VIÐ
PASSÍ U SÁLMANA
Svo nefnist fjölritað nótnahefti,
sem Þorleifur Erlendsson fyrrv.
organisti og kennari frá Jarlangs-
stöðum hefur gefið út. Lög þessi,
sem mér telzt til að liafa megi við
37 Passíusálma, kveðst Þorleifur
hafa nuniið í æsku sinni í Borgar-
firði á síðasta fjórðungi 19. aldar.
Er mjög þakkarvert að hann hefur
fest þau á blað og forðað því að
þau týndust að öðrum kosti —
ineira eða ntinna. Ber og útgáfan
glöggt merki áhuga hans og ósér-
plægni. En enga hef ég kunnáttu
til að ræða verk þetta frekar.
SigurSur SigurSsson
frá DraflastöSum.
ÆVISAGA.
Jónas Þorbergsson tók saman og
skráði.
Bókaútgáfa Menningarsjóðs 1960.
Sigurður búnaðarmálastjóri var
fæddur og uppalinu í Fnjóskal, þar
sem fornar skógarleifar skrýða enn
hlíðarnar og fræin berast með vind-
inum í allar áttir. Hann varð einn af
hinum miklu vormönnum, sífrjór
og hugmyndaríkur, alltaf að brjóta
einhverjar nýjar leiðir og sá til
meiri gróðurs. „Hann fór alltaf fyrst-
ur á fætur hvern morgun, fyrir all-
ar aldir, sihlaðinn störfum úti og
inni, við skólastjórn, hústörf og rit-
störf“. Og: „hann var snilldar kenn-
ari“, sögðu menn uin störf hans á
Hólum. Og um búnaðarmálastjór-
ann kveður merkur maður svo að
orði: „Við brottför hans frá hverju
býli og úr liverri sveit hafði hann
með eldmóði sínuin kveikt eld hug-
sjóna og framsækni í hjarta hvers
hónda, og þannig byggt undirstöðu
að hinni miklu framfaraöldu, sem
hófst með framkvæmdastjórn lians í
ræktunarmálum og búnaði“.
Slíkir menn vekja alla á einhvern
hátt til liugsunar og dáða. Þeim er
gott að kynnast og verða ógleyman-
legir.
Sigurður var maður örlyndur og
gat orðið á, en hann hlaut að vinna
sér aðdáun og vináttu. Og þeir, sem
þekktu hann bezt, treystu honum
mest. Hann vann ættjörð sinni en
ekki sjálfum sér á meðan kraftar
entust.
Jónas skrifar þessa ævisögu af
mikilli vandvirkni, hreinskilni og
sannleiksást. Hann fjasar ekki uni
mikilleik eldhugans, en unir því
heldur ekki að varpað sé skugga á
skjöld lians að ósekju.
Ögn mætti fara styttra yfir sögu,
en hér er í heild um mikið heim-