Kirkjuritið - 01.01.1964, Page 27

KIRKJ URITIÐ
21
150.000 schillinga, en 1.2 milljónum var safnað í Austurríki.
l’essar tiilur komu fram á 101. ársfundi Gústafs Adolf-félags-
kis í Austurríki.
Forysta evangelisku kirkjunnar, sem játar lútherska trú, er í
hiindum Gerhards May, biskups í Vín. Annars er kirkjunni
skipt í sex stifti, sem livert liefur sinn biskup. Reformerta
kirkjudeildin hefur aðeins eitt stifti. Tala presta í báðum
kirkjudeildunum er um 250. Er það alltof fámenn liðssveit
vegna þeirra miklu verkefna, sem á henni livíla. Auk guðsþjón-
Usta, starfs í félögum kirkjunnar o.fl., verða flestir evangeliskir
prestar að annast kristinfræðikennslu í skólum. Það verða þeir
°fl ah gera í svo ríkum mæli, að safnaðarstarfið líður við það.
1 restarnir hljóta menntun sína í guðfræðideildinni í Vín. Þar
er eiunig prófessorsembætti í reformertri samstæðilegri guð-
fiæði. Evangeliska kirkjan vinnur í bróðurlegri samvinnu við
rómversk kaþólsku kirkjuna að kristindómsfræðslu í skólum
landsins.
Annars er sambúðin milli þessara kirkna gerbreytt frá því,
sem áður var. Sumpart er það að þakka áberandi endurnýj-
onarstefnu innan rómversku kirkjunnar. Er þar um hreyfingu
að ræða, sem leggur áherzlu á Biblíulestur og gerir boðskapinn
mn Jesúm Krist að meginatriði prédikunarinnar. En sumpart
* r bessi gagnkvæma virðing og samstarfsvilji sprottinn upp af
nnum uggvænlegu atburðum styrjaldarinnar og áranna þar á
eitir. Hetjugrafirnar mörgu alls staðar í Austurríki er átakan-
egur vitnisburður um það, livað stríðið kostaði landið. Flótta-
niannabúðirnar, sem eru nú að liverfa, greina einnig frá öm-
nilegum, mannlegum örlögum. Það, sem aðgreindi evangelisku
og roniversku kirkjuna, virtist svo smávægilegt samanborið við
það, sem þær þurftu að standa saman um á þessum þungbæru
arum. Báðar liafa kirkjurnar í sameiningu unnið mjög gott
shuf til þess að lina þjáningar hálfrar annarrar milljónar flótta-
'nanna, sem streymt liafa inn í Austurríki síðan 1944. Kirkj-
jnnar hafa í sannleika sagt lagt sig fram um að fara ekki með
{ a.f.mS °hr gesti og aðkomandi, heldur eins og samþegna hinna
le! og heimamenn Guðs, sbr. Efesusbréfið 2:19.
júkrunar- og hjálparstarf hafa alltaf verið sjálfsagðar og
s<n siaklega mikilvægar starfsgreinar í rómversk kaþólsku landi
enis og Austurríki, enda á evangeliska kirkjan ótrúlega mörg