Kirkjuritið - 01.01.1964, Blaðsíða 34

28
KIRKJUHITIÐ
Margir minnast |>ess í fyrra, þegar sjálf Baiularíki Norður-
Ameríku þurftu stórar fjárupphæðir til að kaupa lausa nokkra
ameríska ríkisborgara, sem voru í lialdi á Kúbu, þá liringdi
Robert Kennedy ráðberra í einn vina sinna, sein sendi lionum
nokkrar milljónir í lausnargjald. Síðar varð þessi vinur að
láta nafns síns getið, til að koma í veg fyrir óþægilegan orð-
róm. En þetta var enginn ómerkari en sjálfur Pusliing kardin-
áli erkibiskup í Boston. En hann bafði séð sig nauðbeygðan til
að gera biskupsdæmi sitt að hlutafélagi, svo að liann yrði ekki
féflettur alveg af skattheimtu yfirvaldanna í borg sinni. En af
þessu geta vísl fæstar kirkjur mótmælenda nokkuð lært. Þær
eru meira og minna liáðar ríkisvaldinu með allar sínar tekjur
og framkvæmdir og standast því liinum katólsku livorki snúning
eða samanburð.
En katólska kirkjan vinnur á breiðum grundvelli og er þar
berra sínum og Drottni trú. En liann umgekkst jafnt bæði ríka
og fátæka, Farisea og bersynduga og lét sig litlu skipta um
dagdóma eða slúður samborgara sinna.
En einmitt þetta breiða starfssvið katólsku kirkjunnar geta
mótmælendakirkjur lítt sætt sig við. Enda liefur lútlierska
kirkjan oft verið talin kirkja miðstéttanna og liins almenna
borgara. Hún er kennd við sparsemi og góðan liag án alls óliófs
og prjáls.
Liitberska kirkjan ofskreytir ekki sína helgidóma, en tryggir
sér liins vegar örugga afkomu, sér og klerkum sínum til lianda,
annað livort með samningum við ríkið sem þjóðkirkja eða þá
með sparisjóðum, tryggingafélögum og öðrum fjármálastofnun-
um, sem öruggar teljast, en svo er þetta t. d. í Bandaríkjunum
með fríkirkjurnar að sögn þeirra, sem bezt þekkja til.
Þar er vel séð fyrir prestum og starfsmönnum og fátækum
er reynt að lijálpa eftir pólitískum leiðum, en fé safnað þar sem
opinber aðstoð nægir ekki.
En í katólskum löndum er þetla oft á annan veg, þar þekkist
vart sú löggjöf og stjórnskipan sem einkennir velferðarríkin
einkum á Norðurlöndum. Jafnvel í París er liægt að finna
ólýsanlega örbirgð, en liins vegar lifa liástéttir við fádæma óhóf
og eyðslu. Og enn meiri verður munurinn eftir því sem sunnar
dregur.
Og í þessum löndum bins mikla millibils auðs og örbirgðar