Kirkjuritið - 01.11.1969, Síða 35

KIRKJURITIÐ
417
aratugum hefir beinzt að rannsókn Biblíunnar er markvert
°g mikilvægt, — en of mikið liefir verið bér um algert niður-
r'f, —- framkvæmt af mönnum, er með ölhi hafa vísað á bug
'itundinni um einstæða atburði og innblástur að baki liinum
lielgu bókum.
Um leið og l>eir Iiafa réttilega hafnað úreltri og á misskiln-
"igi byggð ri bókstafstrú, um leið liafa |>eir ranglcga grafið
undan traustinu á áreiðanleika Biblíunnar yfirleitt.
Þar sem þessi öfugþróun er lengst komin úti í hinum stóra
neuni, þar er nú fullum fetum talað um „trúarbragðalausan
kristindóm“ og kirkju, er óliáð sé Herra sínum og upp yfir
Inuui liafin, — Guð sé dauður og maðurinn myndugur orðinn.
Þannig tala nú ýmsir þeir, er mestir tízkuprestar vilja telj-
;'st og ætla sig augljóslega ekki lítið snjalla, þótt raunar sé
l'etta næstum orðrétt upptekið eftir þýzkum beimspekingi, er
V;'r einn af lærifeðrum nazistanna, en lauk sjálfur lífi sínu
;l geðveikraliæli.
”Socialisering“ kirkjunnar
Bergmál af þessu liefir borizt út bingað, þótt ekki sé yfirleitt
syo skorinort talað, sem bér var greint, en jiegar það er talið
vani legast til álirifa fvrir prestinn að gera eittlivað allt annað
e" flytja lífsins orð, þá lield ég að ástæða sé til að atbuga
s"iii gang.
Kn þeirrar viðleitni gætir nú mjög víða og gerir kirkjuna
einbvers konar almennri félagsmála og velferðarstofnun.
^essa gætir einnig bér. -— I sambandi við síðustu kennara-
skipti við guðfræðideildina var kirkjusaga og Nýjatestamentis-
Þ'æði látin víkja fvrir félagsfræði (sociology). Af félagslegum
iræðum má að sjálfsögðu margt læra og vísast er ofsagt, að
•s°ciology sé aðeins sjálfsagðir blutir, sagðir með vísindasvip,
f>n guðfræðikennslan á að sjálfsögðu að miða að því fyrst og
Uoiiist að mennta almenna presta, — ekki snöggsoðna socia-
°ga eða sálfræðinga. Það ætti að vera meginregla, að sem
eHnarar verðandi presta kæmu þeir einir til greina, er sjálfir
e*ðu einliverja reynslu af almennu preststarfi, — og síðan
*ttu guðfræðikennarar lielzt að sinna eittbvað prestlegu starfi
"ðru livoru.
^*g þegar söfnuðir spyrja ekki lengur um eiginlegt prestlegt
27