Kirkjuritið - 01.11.1969, Blaðsíða 36

Kirkjuritið - 01.11.1969, Blaðsíða 36
418 KIRKJURITIÐ starf, lieldur liitt fyrst og fremst, livort presturinn sé flinkur í fótbolta, ■— livort liann geti leiðbeint við föndur, frímerkja- söfnun eða fotografíu, livort bann sé dugandi fararstjóri eða fynrliði á dansstöðum, — já, þegar um þetta er spurt fyrst og fremst, — og svo komiö, að umsækjendur um eftirsótt prestaköll eru teknir að gefa um það kosningaloforð, að í þessum anda vilji þeir vinna, þá beld ég að liætta sé á ferð- um, — með alveg fullri virðingu fyrir öllu ofangreindu °r öðru slíku. Ég veit vel, að þetta getur virzt freistandi lausn, að rey»a að tengja ungdóminn við kirkjuna með þessum bætti, en bér er um viðsjálan veg að ræða og það er nú ýmsum að verða Ijóst, þar sem þessi stefna befir lengur látið að sér kveða e» hér. Hin svokallaða „underholdningslinje“, skemmtistefna, seiu Skandinavar kalla svo, er umdeild þeirra á meðal, og ég skal nefna nýlegt dæmi frá Egnlandi, er sýnir mjög Ijóslega, ti| bvers bún getur leitt. En það gerðist fyrir fáum áruni, a‘' klerkur einn við sankti Maríukirkju í Woohvicb í London, eitt liöfuðvígi liinnar nýju stefnu í kirkjumálum, — taldi sir tilneyddan að sækja um leyfi yfirvalda til þess að mega hab' áfengissölu tvisvar í viku í félagsheimili kirkjunnar, vegua þess að táningunum þótti það ekki lengur nógu speniiau'h* er áður bafði veriö þar á boðstólum. Ekki bef ég glöggar fregnir af gleðskapnum í Woolwicb, e» ekki bafði Iiann ýkja lengi staðað, er yfirklerkurinn sótti »»' lausn, — bvarf úr þjónustu kirkjunnar og bvatti kollega sí»a til að gera slíkt bið sama, Jiar eð félagslegt starf kirkjun»al yrði aldrei nógu áhrifamikið, vænlegra væri að basla sér vöH á öðrum vettvangi. Eina vonin um balnandi hciin Það getur ekki blessast að ætla að bæta upp raunveruleg* kirkjulegt starf og dvínandi trú með sífelldum þeytingi °r leit að einhverju Jiví, er geti komið í stað þessa. — Þega' kirkjan fer að réttlæta tilveru sína með Jiví, að bún svar' liinum og þessum sundurleitum þörfum, sumum tilbú»»,11, J)á er bun að grafa undan eigin tilveru, — J)að verður til l,esS að styrkj a þa skoðun, aft lmii sé óþörf o*í oijíi að liverfa. i
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.