Kirkjuritið - 01.07.1970, Blaðsíða 32
318
KIRKJURITIÐ
féll á Þingvöllum og hjörtun brunnu, þegar lýst var yfir sjálf-
slæði þjóðarinnar.
Örlítill vuSauki
Umræður prestastefnunnar um Kristinfræðikennslu í skóluni
voru vissulega tímabærar. Eins og að hefur verið vikið áður í
pistlunum er fáfræði flestra unglinga um kristni og kirkjusögu
ótrúleg. Þó ætti það vart að geta verið deiluefni að nokkuð
ítarleg þekking á lielztu trúarbrögðum heims, höfuðkenningum
þeirra og siðaboðum, lieyri til undirstöðuatriða almennrar
menntunar og liafi frá því sögur liófnst og fram á þennan dag
verið aðal gróðrarmáttur menningar allra kynslóða. Þjóðkirkj-
an væri liðin undir lok liér á landi, ef lang flestir landsmenn
teldu ekki að mynd Krists, eins og hún er dregin upp í guð-
spjöllunum, sé mest allra mannlífsmynda.
Hitt er staðreynd, að kristinfræðikennslan liefur orðið æ
meiri liornreka í skólakerfinu í norrænum skólum og víðar
undanfarin ár. Til dæmis um það er, að sænskur maðnr sló þvi
fram nýlega, að landar hans yrðu orðnir svo vankunnandi i
kristnum fræðum um næstu aldamót, að búast mætti við, að
þangað kæmu kristnihoðar úr öðrum heimsálfum.
Ég er liræddur um — þótt ég óski að það reynist hrakspá —
að kirkjunni sækist þungt sá róðurinn að framkvæma álitsgerð
prestastefnunnar fullkomlega. En vonandi tekst nefndinui, seni
til j iess var kosin, að koinast sem næst marki.
Hins er skylt að minnast, að kirkjan má ekki gefa þann
liöggstað á sér, að hún vanræki þann þátt kristinfræðslunnar,
sem liún hefur alltaf sjálf liaft með höndum; fermingarundir-
búninginn. Prestastefnan fjallaði um það mál fyrir fáum áruni.
Og þá voru gerðar um það mikilvægar samþykktir, sem ver
prestarnir sjálfir liöfum vald til að framkvæma.
Nauðsynlegt er líka að gera sér grein fyrir því, að svo getur
farið, eins og dæmin sýna annars staðar, að kirkjan þurfi að
stórauka kristindómsfræðslu sína — utan skólakerfisins, en i
samvinnu við lieimilin og söfnuðina. Og til þess verði leikmenn
að koma prestunum til aðstoðar. Hér er aðeins fitjað upp a
þessu máli mönnum til umþenkinga. Æskilegt væri að þier
leiddu til umræðna.
J