Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.06.1971, Blaðsíða 30

Kirkjuritið - 01.06.1971, Blaðsíða 30
Flateyjarannáll þess, að hann hafi komið út með organum sumarið 1329. Introitus Nú geng ég með öðrum síra Arn- grimi til eins organmeistara í Reykja- vík. [ okkur er svokölluð gálgaglettni eða „galgenhumor", sem stundum kemur í preláta, — ekki að vita nema við hefðum fengizt til að lumbra svo sem eins og á einum ábóta líkt og gamli síra Arngrímur og bróðir Eysteinn gerðu austur í Veri. — Fyrir vikið tók biskup þá raunar ad correctionem, og var bróð- ir Arngrímur settur í tájárn, en bróðir Eysteinn í hálsjárn. — Það skal þó skýrt fram tekið, að því fór mjög fjarri að gangan til organmeistarans vœri einhvers konar aðför eða tiI- rœði, heldur var stofnað til vina- fundar. Þeir síra Arngrímur og organ- meistari hans elskast sem „kjötligir brœður", en hvorugur hefur tamið sér tœpitungu, og því hœfir þeim einnig nokkur „galgenhumor" með hlátrasköllum í bland. Viðtökur, sem við prelátar hljótum þar I Mávahlíð, eru hins vegar slíkar sem konungum hœfa. Fyrir nokkrum árum spurðist, að kominn vœri til Vestmannaeyja ung- ur, þýzkur organisti og kantor. Sá hét Martin Hunger, og fór þegar orð af kunnáttu hans og dugnaði. Hófst þá nýtt blómaskeið tónlistar í Eyjum. Nú er Martin Hunger hins vegar orð- inn organisti við Háteigskirkju í Reykjavík og bíður þess, að sú kirkja eignist orgel við hœfi. Konu hafði hann á burtu úr Eyjum, — þá, er setið hafði orgelbekkinn í Landa- kirkju á undan honum. Hrefna heitir hún og er Oddgeirsdóttir. í föðurtúnum Þá er að greina frá viðrœðum. Mér er að vísu kunnugt, að organmeist- arinn hefur próf og gráður ýmsar, en sakir meðfœddrar norrœnnar forvitni um cettir manna og hagi fer ég að hnýsast eftir „kirkjulegum og músík- ölskum uppruna". Þess verð ég þegar var, að húsbóndanum liggur annað á hjarta fremur en að þylja œvisögu sína. Dökkur á brún og brá með glóð í augum lyftist hann óþreyjufullur í sœtinu. Krókaleiðir eru ekki hans leiðir. Hann þarf ekki að mýkja sig og tvístíga til átakanna eins og ís- lenzkur silakeppur. Af kurteisi Ev- rópumannsins svarar hann þó svo fám orðum sem verða má. Hann er fœddur rétt fyrir síðasta stríð í bœnum Meissen við Elbe, skammt frá Dresden. Þar elst hann upp einnig. Langafi hans var kristni- boði á Grœnlandi. Hann telur sig ekki af tónlistarmönnum kominn, en faðir hans, sem ekki var efnamaður, hafði sjálfur haft löngun til þess í œsku að nema tónlist og lagði þess vegna kapp á, að börn hans œttu kost slíks náms. Martin tók ungur að syngja í barnakór kirkju einnar i Meissen. Við þá kirkju var allmikið tónlistarlíf og komu þar því þekktir kirkjutónlistarmenn við sögu. Síðar stundaði hann sjö ára sérnám í Kirkjutónlistarskólunum í Dresden og Leipzig og hiaut til þess styrk frá Dómkirkjusöfnuðinum í Meissen. Að vísu var sá styrkur œtlaður guðfrœð- 28
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.