Kirkjuritið - 01.06.1971, Qupperneq 63

KLUKKUR hallgrímskirkju
,.'r|'ar veglegu klukkur Hallgríms-
,'r iu Voru teknar í notkun með við-
^ n u lciugardegi fyrir hvítasunnu.
nu þœr framvegjs hringja yfir
ofðum Reykvíkinga. Þorkell Sigur-
ojornsson, tónskóld, hefu r samið lítið
t'fil^61^ ^rir ^^u^^urnar, og var hó-
l of® nýbreytni, að heyra hann leika
a ' tilefni af fyrstu notkun klukkn-
°nna.
^óra Harald Hope hefur safnað
nn einni milljón í Noregi og nú til
VQgingar Hallgrímskirkju. Mun fé
V| Verða varið til efniskaupa í Nor-
það ^V'' 6r ^regnir iierrna' en e^ni
I ' sem keypt verður, mun vœntan-
e9Q koma hingað út á skipum um
mitt sumar.
Gott
dýrðar
er, að byggt skuli Guði til
á íslandi.
^'STNIBOÐAR koma heim í leyfi
gb-!tartsi:ólki íslenzka kristniboðsins í
I 'aP'u kemur þrennt heim ! hvíldar-
^ ' sumar, hjónin Kjellrún og Skúli
^vavarsson og Símonetta Bruvik,
runarkona. Samkvœmt reglum
f.171 starfst!ma kristniboða skulu þeir
ýj víldarleyfi ! eitt til eitt og hálft
ÍQknum hverjum 5 starfsárum.
U ' Svavarsson og fjölskylda hans
k Unu verða kominn heim fyrir kristni-
Q sþingið í Vatnaskógi slðast ! jún!
sf9 v®ntanlega segja þar fréttir af
ar inu á kristniboðsakrinum.
hátið tók til starfa nýr meðhjálpari
kirkjunnar, Helgi ívarsson, bóndi í
Vestur-Meðalholtum. Meðhjálpari á
undan honum hafði verið Páll Guð-
mundsson, bóndi á Baugsstöðum, !
27ár. Páll mun og hafa verið formað-
ur sóknarnefndar og umsjónarmaður
Gaulverjabœjarkirkju eina fjóra ára-
tugi. Ber öllum, sem til þekkja, sam-
an um, að störf hans fyrir kirkjuna
og söfnuðinn hafi verið rœkt af ein-
stakri trúmennsku og alúð. í sama
prestakalli, á Eyrarbakka, lét af störf-
um meðhjálpara og formennsku I
sóknarnefnd fyrir tveimur árum frú
Pálína Pálsdóttir. Var þar sömu sögu
að segja. Frú Pálina hafði gengt
þessum trúnaðarstörfum fyrir söfnuð
sinn og kirkju í rösklega 40 ár af
sömu umhyggju og fórnfýsi og Páll
á Baugsstöðum. Þá má og geta þess,
að árið 1965 hœtti Kristinn Jónasson
organistastarfi við Eyrarbakkakirkju
eftir 40 ára þjónustu.
Um slíka trúmennsku og fórnar-
lund í þjónustu kirkjunnar er að jafn-
aði of fátt talað og ritað. Meira er
talað um áhugaleysi fólks og deyfð.
Þó virðist ekki áhorfsmál, hvort sé
meira vert. (slenzka þjóðkirkjan veitir
engar orður né heldur heiðursverð-
laun fyrir gott starf, enda vafasamt,
að slíkt hœfði henni. En prestar og
aðrir þeir, sem heimili eiga ! kirkj-
unum, gleyma ekki þeim, sem þann-
ig hafa þjónað. Þeir eru heiðraðir og
blessaðir ! nafni þess húsbónda, sem
launar trúmennskuna.
Við IR OG GÓÐIR ÞJÓNAR
bce ,rn?ssu °9 fermingu ! Gaulverja-
' Arnesprófastsdœmi á trinidats-
KÓRSKÓLI SAFNAÐANNA
Kórskóli safnaðanna í Reykjavlk hef-
ur nú starfað þrjá vetur og þar með
61