Kirkjuritið - 01.06.1971, Qupperneq 65

og erlendis
Finw GySin9ar Hl ísraels
ingat kandarískir svertingjar, sem eru Gyð-
Qg a^Uar' ókveðið að ,,neita sér um mun-
orði v'SSu Hiarki", eins og þeir komast að
jr ' Seííast að í ísrael. Gera þeir sér von-
m' að í301- verði þeim hlíft við ofsóknum
69na hörundslitar sIns.
fylkj0^Ur sverí-ingja, með rabbína í broddi
veranLar, ^e^ur 'ýst því yfir, að þeir telji írael
f,Q^. raunverulega œttland sitt. Rabbíninn
^afa komi® til ísrael, og kvaðst hann ekki
ur ' fyr'r því þar, að hann vœri dökk-
ROs° arund- Gyðingar frá Marokkó, Jemen,
um an<^' °9 Aastur-Evrópu höfðu heilsað hon-
"eins og bróður". (Várt Land).
HiSp^rSJeysi eða úrkynjun?
S'ðust ^Sl 1 kynferðismálum er eitt einkenni
á v ^ ^ida kiarns og kynóra rís œ hœrra
notcm StUr^0n^Um' ^andaríska tímaritið ,,Time"
UrTl °ráið ,,kynlífs-sprenging", er það rœðir
b ° ^ráun, sem hefur orðið á þessu sviði
ske QSta aratu9- Þjóð fœr þá list og þá
°9 fóík-00 - S6m ^Un ^or9ar fyrir' segir blaðið,
um L - V'^ ^a kiam- Menn moka inn milljón-
^ynd ^00 ^r'r kvikmyndir um ^ynóra. Kvik-
um X' Sem a^ur voru sýndar á einkasamkom-
^úsurnfU Syndar ' opinberum kvikmynda-
að ^ Jan9f skeið hafa leikhúsin staðið langt
a ' kvikmyndahúsunum í kynlífslýsingum.
i rU syndir nektarþœttir í leikritum víða um
hr; ‘ ^yndar eru samfarir og ýmiss konar af-
Íi 9„kynmÖk*
um ?^e ^efur spurt nokkra Bandaríkjamenn
marg!r ^eirra a þessari þróun, og líta
gagn^ Í°rfum augum á framtíðina, telja klám
sPur^e9t 09 oauðsynlegt. Einn þeirra, sem
Bj||v p var' ^inn kunni vakningapredikari,
ekki d r?kam' var á °áru máli, og hann fór
fram ° * me^ si<oðun sína. Hann heldur því
búQr a sumum sviðum hafi Vesturlanda-
s° kið dýpra en raunin hafi orðið um
Nú
hel
nokkra þjóð áður í sögunni. í Sódómu,
Gómorru, Pompei og Róm höfðu menn ekki
yfir að ráða blöðum eða kvikmyndum, sem
hleyptu lífi í illgresið. Engin þjóð hefur nokkru
sinni lifað af slíka þróun. Tortíming siðferðis-
ins meðal þjóðanna er mesta ógnunin við lýð-
rœðið. Hœstiréttur verður að rannsaka ástandið
og gera sér Ijóst, hvar hann stendur. Eg tel rit-
skoðun vera hœttulega. En vér verðum að
setja reglur um, hvar takmörkin liggja.
Billy Graham kveðst telja kynhvötina gjöf
Guðs. Nú á dögum fœr unga fólkið öfugsnúna
mynd af kynmökum. Kynmökum eru búin beztu
skilyrði, sem hugsast geta, innan hjónabands-
ins. Kynlíf er meira en viðhald mannkynsins.
Ég er ósammála páfanum í þessu efni, segir
Graham. Kynlíf er meira en að geta barn. Það
er uppspretta gleði, sem á að eflast innan
hjónabandsins.
Það setur ugg að mér, er ég hugleiði,
hversu margir prestar styðja hið nýja siðferði,
sem svo er nefnt. Þeir segja, að nú séu nýir
tímar og því skulum vér fylgjast með og
breyta lögmáli Guðs. Billy Graham lýkur orð-
um sínum með því að vekja athygli á, að eins
og ástandið var á dögum Nóa, þannig muni
það verða við komu mannssonarins.
Tímaritið ,,Fast Grunn" bendir á, að þeir,
sem vinni á móti þessari óheillaþróun, séu
einatt sakaðir um umburðarleysi, þeir séu
haldnir ritskoðunarœði og séu hœttulegir and-
legu frelsi. Má fólk ekki sjá, heyra og lesa
það, sem það vill? Þeir, sem eru andvígir
klámi, eiga hœgt um vik, þeir geta látið klám-
rit eiga sig og skrúfað fyrir sjónvarpið. Sumum
kristnum mönnum hefur orðið orða vant við
þessa röksemdafœrslu.
En oss er sú ábyrgð á herðar lögð að boða
lögmál Guðs, líka þeim, sem vilja ekki hlusta,
segir tímaritið. Og vér berum ábyrgð á því
uppeldi, sem börnum og unglingum er veitt,
einnig með því að vernda hið félagslega um-
hverfi, sem þau eiga að alast upp í. Loks ber
63