Kirkjuritið - 01.06.1971, Qupperneq 71

^°rn um þetta. Allt fró Elisabetartlm-
til Viktoriutímans, — í þrjár
' gatu predikanir, sem getn-
v°ru út, orðið metsölubœkur. Á
b^9Ustu öld selst varla nokkur slík
°. • Það virðist því svo sem predik-
n'r séu utangátta nú á tímum. Þœr
®nta ekki manni á sjöunda tug 20.
ar- Maður tœknialdar Ijáir þeim
^art
eyru.
þa^era má að hœgt sé að segja, að
s£ ' sem ekki hentar í predikun nú,
e form hennar. Predikun sem að-
]■ g u 4 , ^
. se úrelt, en efni hennar alltaf
n brýnt. Albert van den Heuvel
' nar í Karl Barth, er hann segir:
" redikun vor er ekki frábrugðin að
efni- því,
sem spámenn og postular
uj^uðu, sem bœði sáu og þreif-
þe-U Q' rnismunurinn er fólginn í
cj.,rn Sessi, þvi samhengi, sem pre-
1 Unin skipar í sögu nútímans.
Ver er þá sess predikunarinnar i
'rnanum 0g samhengi hennar
V|° hann?
N ý
a n
er timi spurning-
. .n a • Menn krefjast þess að spyrja
le^in sPurninga. Ekki svo, að sumum
I 'st að spyrja um sumt, heldur
Ql^ 'st dllum að spyrja um allt og
rú ° Sr au9iiast' þetta and-
Q rnsi°ft' sjálfstœðra spurninga er
stn stCBtt þvi að predika. Það er and-
f predikun vegna þess, að i því
þ predika er fólgið vald (authority).
Qa ' sem hér er átt við, er ekki hið
|asa vald, sem hefðbundin
st e,. ikUn býr yfir með predikunar-
ti|° '' Serstökum klœðnaði eða leyfi
fó|Q predika, heldur það vald, sem
þef' 6r ' ^V' predika. Verður
ta vald réttlœtt? Þetta er spurn-
ing nútímans. í hverju er valdið fólg-
ið? í boðskapnum? í hefðinni? í
predikaranum sjálfum. Það er ekki
hœgt að sniðganga það vald, sem
felst í því að predika. En það er þetta,
ásamt öðrum atriðum, sem veldur
hindrun og andspyrnu nútímamanns
gegn því að predika. Menn vilja hafa
hönd i bagga með öllu valdi.
í því að predika er einnig fólgið
vald þess að veita svör. Ekki aðeins
svör við spurningum, sem enginn
spyr, heldur svör við því, sem kallar
á fleiri spurningar. Predikari, sem vill
láta hlýða á sig, verður því ekki að-
eins að veita vel gerð svör, heldur
einnig að spyrja ögrandi spurninga.
Er þetta mögulegt? Predikun er að
skilningi Nýjatestamentisins fyrst og
fremst boðun. Hún boðar Krist. Er
hœgt að setja boðunina fram í
spurningum? Vera má, að með upp-
götvun nýrra aðferða í þ e s s u m
„d ú r", sem predikuninni hentar sem
aðal-trúboðunaraðferð nú á dögum,
sé þetta mögulegt.
Þá er eitt einkenni samtímans
áherzla á hópvinnu (team-
work). Nútímamaður framkvœmir
ekki einn allt, sem honum er á hend-
ur fengið. Hér vinna margir að, hver
á sínu sviði. Þetta er einkenni á sam-
skiptum manna í nútíðinni. Nú á dög-
um er það heldur ekki einn maður,
sem kemur fram ! sjónvarpi, til að
gera grein fyrir skiptum skoðunum og
veit öll svör, heldur þrír, sem sitja
umhverfis borð og eru spurðir af
þeim fjórða. Áheyrandinn og áhorf-
andinn gjörir sér skoðun út frá hinum
mismunandi spurningum og svörum.
Þessi aðferð miðar að því að draga
69