Syrpa - 01.06.1912, Blaðsíða 6

Syrpa - 01.06.1912, Blaðsíða 6
196 SYRPA hrygga er svo undurfögur. Hún minnir mig á hina dásamlegustu minning liðins tíma. Og meðan þyturinn hvein í blöðunum, rifjaði pálminn upp fyrir sér viðburð iöngu liðinna alda. Tvö stórmenni fóru þar um eyðimörkina. Það var drotningin frá Saba og Salómon konungur hinn vitri. Hann var að fylgja henni heim á leið, oghér ætluðu þau að skilja. — Til minja um þessa stund,mælti drotningin, sái eg döðlukjarna hér í jörðina; og eg mæli svo um að upp af honum spretti pálmi, sem vaxi og þróist: unz Gyðingar eignast þann konung, er meiri sé en Salómon. Og sem hún hafði þetta mælt, sáði hún kjarnanunt og vökvaði nieð tárum sínunt. — En hvernig víkur þvt við,að mér keniur þetta í hug einmitt í dag? — spurði pálminn sjálfan sig. Getur það hugsast, að þessi flóttakona sé svo fríð, að hún minni mig á hana, sem fríðust var allra drotninga — þá konu, sem með ummælum sínum réði tilveru minni, lífi og þroska til þessa dags? Þyturinn fer vaxandi í blöðum mínum, og hann er angurblíður eins og lfksöngur., Engu líkara en að þau séu að spá feigð einhvers. En gott er til þess að vita, að ekki getur slík spá átt við mig, sem er ódauðlegur. Það hlutu að vera flóttamennirnir, sem þytur- urinn spáði feigð, hugsaði pálminn. Endu hugðu' þau sjálf, maðurinn og konan, að ekki gæti hjá því farið, að þeirra síðasta stund væri í nánd. Það var auðséð á yfirbragði þeirra, er þau fóru fram hjá úlf- alda-beinagrindum, sem lágu þar við veginn; og á augnaráðinu sem þau gutu til hræfugla tveggja, er flugu framhjá. Við öðru var ekki að búast. Þau h 1 u t u að farast. Þá komu þau auga á pálmann og grastóna í kring og flýttu sér þangað, í von um að finna þar vatn. En þegar loks þangað kom, hnigu þau niður af þreytu og örvænting — því að lindin var þornuð. Konan lagði barnið frá sér og settist grátandi við lindarfarveginn; en maðurinn fleygði sér niður við
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.