Syrpa - 01.06.1912, Blaðsíða 14

Syrpa - 01.06.1912, Blaðsíða 14
204 SYRI’A I sig áfram og smá stanza til þess aí5 at- huga stefnuna; lagt svo á stað aftur, þurft að beygja sig fyrir hríöar harS- neskjunni og storminum, ísköldum og bitrum, sem hefir boriS haglinn og skorann í andlit þcirra, svo aö hver taug í því hefir dregist sanian af sárs- auka. En þeir liafa samt haldi'ð á- fram. Gamla víkingseðliS hcfir brot- ist fram í þeim og þeir hafa harönað við hverja þraut. Og þótt glæsi- mennska fornaldarinnar sé að mestu horfin, þá er þó þrautseigjan eftir, að seiglast og Iáta ekki hugfallast, aS streita gegn hríSinni og baráttunni, og lialda stefnunni þrátt fyrir allan mót- blásturinn. ÞaS er einsog þaS leyn- ist í eöli þeirra aS stríöa á móti ofur- eflum og láta sig ekki hrekja undan. Einlægt aS horfa gegn hættunni, en ekki aö snúa undan, þótt crfiölega blási á móti. Þaö mesta undanhald, sem þeir geta hugsaS sér, er þaö, aS nema staöar stundarbiö og átta sig á því, sem í kringum þá er og safna nýj- um kröftum áSur en þeir leggi á staS aftur. Þeirn dettur ekki í hug aS halda undan. Og þótt þeir beri ekki á sér gull og annaS skraut, eins og forfeöur þeirra gjörSu, óöalshöfð- ingjarnir fornu, þá eru þeir stórmenni í vetrarlörfum sinum.—Þeir, sem ekki hafa kjark eSa þrek til aö halda móti hríðinni og barátunni, og snúa und- an, þeir hverfa út í myrkriö og sjást ekki meir. Skömmu cftir nýárið gjörði hláku. En þau viðbrigði. Á þrem dögum þiðnaSi mestur snjórinn á láglendinu svo aö hcita mátti alauöa, nema IivaS vatn og krap fylti allar lautir og dæld- ir Ár og lækir brutu af sér ísinn á stórum pörtum og köstuðu klaka- stykkjum lengst ttpp á skarirnar og bakkana, svo að háar íshrannir lágu beggjn megin. Bændurnir tóku breytingum. Þreytan og áhyggjusvipurinn hvarf aS mestu af andlitinu, og þeir urSu glaöari og oröflciri viö heimilisfólkiö og léttari í spori milli húsanna, þótt nóg væri aS gjöra að líta eftir fénu, aö þaS færi ekki í hættur: læki og krapblár, að moka snjóinn ofan af húsunum og tóftunum, að skara frá dyrum, því alt fyltist af hláku vatni, og aö refta undir loftiS á heyjunum svo aö allar geilar skyldu ekki falla niSur. AlstaSar þurftu þeir aö hafa vakandi eftirlitsauga, svo aö ekki yröu skemdir af hinum mikla vatnagangi, scm var samfara svona bráðri hláku. Svo gjörSi frost og stillingar. MeS þorrakomunni snerist hann í norörið og gjöröi hríöar og frost og sami harö.ndablærinn kom á allt, cins og veriö haföi áöur en hlákan kom. Héldust ]>au haröindi aö mestu fram í góulok. En þá brá til sunnan áttar og þíöan og sólarylurinn lögöust á eitt a'ö bræöa snjóinn. Og urn rniöjan ein- mánuö var orðiö hér um bil alautt i dölum og töluverSur gróöur kominn. En þaö mátti heldur ekki seinna vera. Flestir bændur voru orðnir heylitlir, og suntir meö öllu heylausir, búnir aö eyöa svo frá kúnum, að þeir áttu varla til næsta rnáls handa þeitn, og nokkrir búnir aö taka heylán. Ein- stöku mcnn voru aftur svo vel birgir af heyjum, aS þeir gátu hjálpaö öSr- um i vandræSum þeirra, menn, sem gátu með heyforða sinum bjargaö fjölda bænda frá því aö þurfa aö fella fénað sinii og veröa öreigar. Menn skilja ekki hvaS þeir menn eru þýðingarmiklir fyrir sveitarfélögin, þegar hörö ár koma og fjölda margir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.