Syrpa - 01.06.1912, Blaðsíða 30

Syrpa - 01.06.1912, Blaðsíða 30
220 SYRPA safna'ði hann liði niiklu -— hve miklu er bágt að segja, því arabiskir sagn- fræðingar segja það hafa verið um áttatíu þúsundir, en kristnir segja fleiri hundruð þúsundir — og hélt um sumarið 732 yf-ir Pyreneu fjöllin. Frakkland var ckki orðið eitt riki á þessum tíma. Pað sem við nú köll- um Frakkland, var þá saman sett af smá-konungsríkjum og hertogadæm- um, sem áttu svo í ófriði hvert viö annað. Hinir meróvinsku konungar réðu yfir Austur-Frökkum. Þeir voru núorðið ekki konungar nema að nafn- inu til. Ráðgjafar þeirra stjórnuöu fyrir þá — voru þeir því oft nefndir hertogar Austur-Frakka. Sá, sem nú gegndi þessu embætti, hét Karl Mar- tel. Hann var maður afar hraustur og hugrakkur, þaulvanur liernaði, því Austur-Frakkar höfðu allt af átt í illu við nágranna þjóðflokka sína. Þessi maður varð nú til þess að reka Ma- hometsmenn aftur suður fyrir fjöll. Sumir sagnfræðingar álita, að Karl Martel hafi ekki gert rétt í því að byggja sigurvon sína á einni orustu við aðra eins víkinga og Serkir voru. Heldur hefði hann átt að eyða liði þeirra með smá-áhlaupum. En það er líklegt, að Karl liafi ekki getað ráðið algerlega við lið sitt, því bæði fóru Serkir um sem villidýr, rændu, brcndu og drápu, svo hinir vildu sem fyrst hefna sín, og svo voru liðsmenn lians ekki vanir hermenn, og því óstýri- látir. Abderrahman lagði undir sig hvert héraðið eftir annað á Suður-Frakk- landi. Menn lians r;pndu öllu, sem þeir gátu haft á burt með sér, og drápu alla, sem reyndu að veita þeim mótstöðu. Af þessum sigurvinning- um fyltust þeir sjálfstrausti, en fengu hina mestú fyrirlitning fyrir mót- stöðumönnum sínum. Þeir héldu því lengra og lengra í norður, unz þeir komu að borginni Tours; þar sat Karl Martel fyrir þeim með liði sínu. Abderrahman sá, að ef til orustu kæmi, þá stæðu Serkir ver að vígi vegna þess mikla herfangs, sem þeir höfðu meðferðis. En hann þorði ekki að skipa liðsmönnum að skilja við það. Enn fremur mun hann liafa verið viss um sigur, og fundist lítið eitt myndi nægja til að tvístra liði Karls Martels. Það var víst nálægt Loire fljótinu, að óvinir hittust. Serkir byrjuðu or- ustuna. Gerði riddaralið þeirra hvert áhlaupið eftir annað á fylkingar hinna kristnu, en Frakkar stóðu sig vel og vörðust áhlaupum þeirra karl- mannlega; þessu hélt áfram þar til um sólarlag að rénaði orustunni. Um morgunimi var aftur tekið til óspiltra tnálanna. Riddarasveitir Araba reyndu með öllu móti að sundra liði Martels, cn þeim tókst það ekki. Þeirn veitti samt betur og voru komnir mjög ná- lægt því að brjótast gegnum fylkingar Frakka, þegar kallað var upp að ó- vinirnir væru komnir að baki þeim og væru að hafa herfang þeirra burt. með sér. Þetta þoldu Serkir ekki og þustu nú nokkrar sveitir að herbúðun- um til að bjarga herfanginu. Alt var þar í röð og reglu, engir óvinir í nánd. Höfðu þeir þv'í hræðst að óþörfu. Þegar meginherinn sá sveitir þessar leggja burt frá orustustaðnum, héldu menn þær væru að flýja, og leit svo út um tíma að alt liðið myndi halda á eftir þeim. Meðan Abderrahman var að koma skipulagi á fylkingar sínar, sem höfðu riðlast nokkuð við þennan gauragang, féll hann dauður. Þá snerist Aröbum algerlega hugur og lögðu allir á flótta, hver sem betur gat.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.