Syrpa - 01.06.1912, Blaðsíða 19

Syrpa - 01.06.1912, Blaðsíða 19
VORHRET / nefna þaíS, hvort aö presturinn vildi ekki taka hann. Annars mun eg nú leggja til að láta hann að Brandstöö- um í þcirri von, að eitthvað veröi ráðiö úr um kensluna undir ferming- una. Eruð þiö ekki samþykkir þvi?” “Ef eg mætti einhverju ráöa í hreppsnefndinni, mundi eg leggja fastlega á móti því, að láta hann þangað, en það kann niáske að fara svo, að hinir heiðruðu meðnefndar- menn mínir beri mig ofurliði í því máli eins og stundum áður”, sagði prestur, og var auðheyrt að hann var að komast i geðshræringu. “Mér finst presturinn ekki hafa neina ástæðu til aö kvarta undan því, að við höfum borið hann ofurliði í hreppsmálum. En hvað viðkemur þéssum dreng og því, aö hann fari að Brandstöðum, þá finn eg enga sök á mínum herðum þótt eg leggi það til að láta hann þangað, á meðan að þér, prestur góður hafið ekki annan betri stað að'bjóða”, anzaði Sigurgeir og lagði áherzlu á orðin. “Við skulum þá ekki þrátta um þetta lcngur,” mælti prestur. “En til þess aö sýna yður, að mér er það al- vara að láta drenginn ekki að Brand- stöðum, þá skal eg leggja það í söl- urnar bæði fyrir ykkur og hreppinn og í gustuka skyni við drenginn, að taka hann í vor og hafa hann næsta ár með sama meölagi og nú er gefið með hon- um, og mun eg þá reyna aö koma honum sómasamlega í tölu kristinna manna. Svo vona eg, að það sé út- talað unt þetta mál. Og svo ætla cg að vita, hvort konan mín hefir ekki til kaffi eða einhverja hressingu handa ykkur,” bætti prestur við um leið og hann stóö upp og gekk hratt út úr stofunni. 209 Sigurgeir skaut augunum í skjálg, og var auðséð, aö hann var ekki á- nægður með úrslitin. Litlu seinna kom prestur aftur og frúin með kaffið. Þegar þeir voru búnir að drekka kaffið, héldu þeir á- frani að ræða um hin og önnur hreppsmál. Undir kvöld héldu þeir Sigurgeir og Grímur heimleiðis. Það brá mörgum í brún á hvíta- sunnumorgun, þegar komið var á fæt- ur. Jöröin var orðin alhvít af snjó og útlitið skuggalegt. Að vísu var logn, en allmikil snjókoma og svo dimt, að ekki var hægt að greina næstu bæi í dalnum. Alstaðar varð fyrir augum hríðarveggurinn, griár og kuldalegur, og til hafsins blasti við svört kólgan og þaðan voru veður- dunur að heyra. Það greip alla einhver óttabland- inn kuldahrollur og það var eins og menn gætu varla áttað sig á því, að það skyldi vera komin hrið. Viðbrigð- in voru svo mikil. Alt vorið hafði veriö svo einmuna gott. Hver dagur- inn og hver vikan á eftir annari hafði komið og liðið fram hjá með þýð- vinda og gróðrarskúra. Það var eins og náttúran væri aö bæta fyrir vetrar- hörkuna og væri aö reyna að fá rnenn- ina til þess að gleynia öllum erfiðleik- unum, sem veturinn hafði bakað þeim. Menn vor-u því farnir að halda, að nú væru öll harðindi á enda, og vonuðu að sleppa hjá vorhretunum. Það var því ekki furða, þótt mörgum bóndan- um yrði skapþungt og margir stuttir í svörum og jafnvel ekki sem orðbeztir í garð náttúrunnar, þótt á sjálfan há- >4
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.