Sjómannadagsblaðið - 02.06.1957, Síða 39

kenni Sjómannadagsgleðinnar hverju sinni. Á
Sjómannadaginn hafa margir þjóðkunnir menn
sýnt stéttinni hug sinn í orði og verki — alltaf til
góðs. Uti á landi hafa hverskonar íþróttir verið
þreyttar með vaxandi þátttöku og áhuga. Það,
sem að framan er sagt á við höfuðstaðinn ein-
göngu.
Hvað veldur? Hvað skal gera?
Mönnum er að vonum mikið áhyggjuefni hin
dræma og síminnkandi þátttaka sjómannanna í
íþróttakeppni dagsins, og spurt er um ástæðuna.
Hér verður ekki kafað djúpt eftir ástæðunum.
En rétt er að benda á eftirfarandi. I síðustu árum
hefur undirbúningur dagsins verið lagður á allt
of fáar herðar. Einum manni er ofvaxið að koma
dagskrá dagsins í framkvæmd. Þar þurfa margir
ffienn að leggja hönd á plóginn. Undirbúningur-
inn þarf að vinnast af sjómönnum sjálfum í sjálf-
boðavinnu. Þeir eru ekki of góðir til þess að leggja
hér vinnu af mörkum, hver eftir getu og ástæð-
um. Áróður fyrir þátttöku í íþróttum þarf að vera
mikill. Hann þarf að framkvæma á löngum tíma.
Miklu veldur um þátttöku að oft eru fá skip í
höfn á Sjómannadaginn. Útgerðarmenn skipanna,
sem flest eru eign þjóðfélagsins beint og óbeint,
þurfa að taka tillit til dagsins og gæta þess, að
hrekja skipin ekki frá heimahöfn, að óþörfu fyrir
daginn og láta þau skip, sem hægt er, vera heima.
Útgerðarmenn geta falið skipstjórum „sínum“ að
hvetja skipshafnirnar til þátttöku í íþróttunum,
ef skipstjórarnir geta ekki haft um það frum-
kvæði sjálfir. Öll keppnin þarf að fara fram
a Sjómannadaginn. Það hefur lamandi áhrif að
dreifa dagskránni niður á tvo daga. Aldrei má
fresta eða fella niður keppni vegna veðurs. Það
gefur alranga hugmynd um manndóm og karl-
mennsku íslenzkra sjómanna, að hætta við róður
1 Reykjavíkurhöfn um hávorið, þótt að hann blási.
^eita þarf myndarleg verðlaun þeim, sem skara
fram úr í starfsíþróttunum. Verklagni og hæfni
kunnáttumanna á sjó, er undirstaðan undir vel-
^oegun þjóðarinnar. Góðir netjamenn ,,splæsarar“
°g beitningamenn o. s. frv. eru sjávarútveginum og
þjóðinni ómetanleg eign. Hvetja þarf menn til
að ná sem beztum árangri í þessum starfsgrein-
Um og fjöldamörgum öði’um. Til þess, er meðal
snnars keppni á Sjómannadaginn vel fallin.
Sjómennirnir kvarta tíðum undan því að Sjó-
^uannadagurinn beri stundum of lítinn keim af
síomennsku og sjómönnum. Ef til vill er þetta rétt.
En sjómenn góðir. Það er á ykkar valdi og ykkar
einna, að breyta þessu í betra horf. Ef þið viljið
það í raun og veru, þá skuluð þið ekki standa
alengdar sinnulausir og aðgerðalausir, heldur
Stemundur Ólajsson \ynnir íþrótta\eppni á Sjómannadaginn.
hella ykkur út í starfið fyrir Sjómannadaginn, á
sama hátt og með sama myndarbrag og þið vinnið
störf ykkar á hafi úti. Takmarkið er: Mikil þátt-
taka sjómanna í öllu, sem fram fer á Sjómanna-
daginn. Látið götur höfuðstaðarins glymja undir
fótum ykkar í öflugri og virðulegri hópgöngu.
Reynið kraftana og samhæfnina í reipdrætti,
syndið, róið, bætið, beitið og „splæsið“, hver í
kapp við annan allan liðlangan Sjómannadaginn.
En þegar kvölda tekur, drekkið, syngið og dansið.
Munið það, að Sjómannadagurinn er ykkar dagur.
Gerið hann eftirminnilegan, sjálfum ykkur, og
þjóðinni allri, með drengilegum leikjum og góðri
gleði að kvöldi.
Gleðilega hátíð.
Sæmundur Ólafsson.
„Hvaða skáldverk þitt telur þú bezt?“
„Síðasta skattaframtalið mitt.“
*
Ferðamaðurinn: „Eg átti greinilega réttinn, og þó
kennið þér mér um þetta.“
Lögreglum.: „Sökin er öll yðar.“
F.: „Hvers vegna?“
L.: „Af því að faðir hins er borgarstjóri hér, bróðir
hans lögreglustjóri og ég tilvonandi mágur.“
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 23